„Doch sommigen twijfelden.”

[PAASCH-MAANDAG].

En als zij hem zagen, baden zij hem aan; doch sommigen twijfelden. Matth. 28 : 17.

De indruk, dien Jezus' verschijning na zijn pstanding gemaakt heeft, week af van wat 't óór zijn sterven was.

Ge merkt dit aan Maria Magdalena, die, nadat Petrus en Johannes haar bij de grafspelonk alleen hadden gelaten, dacht dat de persoon dien zij naderen zag, de hovenier was. Zoo sterk zelfs, dat ze, toen Jeius viak bij haar was, zoodat ze Jezus kon aanspreken, hem nóg niet herkende. Toen Jezus onder de elven kwam, was er niet alleen eerst ongeloof, maar zelfs moest Jezus zijn handen met de litteekenen van het Ktuis toonen. Bij Thomas ging 't nog verder. Ea het opmerkelijkst van al deze verhalen is het gebeurde op den weg naar Ëmmaftsüs,

De apostel Paulus leett ons dnidelijk, hoi die opstanding uit de dooden een taak is, waarvan alles Toor ons afhangt. Hij zegt oni in I Cor. 15 TC, 14—19: „Indien Cbtistas niet opgewekt is, zoo is dan onse prediking ijdel, en ijdel is ook uw geloof; en zoo worden wij ook bevonden valsch> > getuigen Gods; want wij hebben van God geiuigd, dat Hij Christus opgewekt heeft; dien Hij niet heeft opgewekt, zoo namelijk de dooden niet opgewekt worden. Want indien de dooden niet opgewekt worden, zoo is ook Christus niet opgewekt; en indien Christus niet opgewekt is, zoo is uw geloof te vergeefs, zoo zijt gij nog in uwe zonden; soo zijn dan ook verloren^ die in Christus ontslapen zijn. indien wij alleenlijk in dit leven op Christus zijn hopende, zoo zijn wij de ellendigste van alle menschen“.

Doch dan laat hij volgen in vs. zo: „Maar nu, Christus is opgewekt uit de dooden, en is de eersteling geworden dergenen die ontslapen zijn", en daarmede zegt hij ons tevens dat, gelijk Christus is opgewekt, ook allen zullen verrijzen, die de Zijnen zijn, gelijk vs. 33 ons duidelijk toont.

Zoo is dan de Opstanding van Christus voor allen die geiooven in Hem een oorzaak van heerlijke, heilige en eeuwige vreugde; een gebeurtenis wel waardig al de eeuwen door herdacht te worden. Want zij zegt ons, wat het beerlijk deel zal wezen van allen die in Jezus, den veirezeu Heiland, zijn, allen die Zijn verschijning op aarde hebben liefgehad. Hij heeft den dood overwonnen en het leven en de onverderfelijkheid aan het licht gebracht. Zoo zullen allen, die door Hem Gods kinderen zijn, eens uit hun graven, gelijk Hij, verrijzen, om met heerlijkheid bekleed te worden en met Hem te heerechen in Zijn Koninkrijk.

Of we jong zijn of oud, de dood wenkt ons. Maar nu maakt het een groot verschil, of we al of niet weten, hoe hpt ons na die dood gaan zal.

Allen, grooten en kleinen, die buiten Jezus leven en stetven, weten dat niet. Zij kunnen gissen, raden, hopen, maar daarmee houdt alles op. Zekerheid hebben ze niet, en toch is dit ook zoo hocg noodig om getroost te leven en te sterven.

En nu zegt het Paaschfeest tot allen, die als ranken in den wijnstok Christus zijn ingeplant: Hij die dood geweest is, leeft, en die in Hem geloolt zal niet sterven in eeuwigheid, maar leven, al ware hij ook gestorven. Christus zal hem opwekken in den jongsten dag, en in een nieuw, heerlijk lichaam zal hij dan wandelen op de nieuwe aaide, welke scheppen zal, Hij die zegt: „Zie, Ik maak alk dingen nieuw”.

Dat is de lavende hoop, de blijde verwachting waar het PaaEcbfeest van spreekt; dat schenkt de ware Psaschvieugde, die de Heere uit genade ons allen bereide.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen