GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Uit de Pers.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uit de Pers.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In de Xltrechtsche Kerkbode schreef Ds. Klaarhamer naar aanleiding van de weinige gezindheid die er bij onze artsen blijkt te bestaan om zich aan den dienst der Zending te geven, het volgende ernstige woord:

ik toch over zendingszaken schrijf, moet me nog.het volgende van het hart.

De couranten melden ons, dat de Regeering de grootste moeite heeft, om geneesheeren te vinden, bereid om naar de door de pest bezochte streken op Java te gaan.

Men denkt er zelfs aan, om in het buitenland hulp te gaan zoeken.

En zooals het de Regeering gaat, gaat het ook ons in de Zehding:

Er zijn bijna geen. geneesheeren te vinden, bereid en in staat, , tiaar Java te gaan en den Heere in de Zending te dienen.

Dit is niet alleen de ervaring der Kerken, maar evenzeer van de Vereenigingen, die zich met medischen zendingsarbeid bezighouden. Wat heeft het den laatsten tijd niet een moeite gekost, om hét hospitaal te Modjo Warno van een dokter te voorzien.

Op eene conferentie van zendende Kerken, onlangs te Amsterdam gehouden, was men van gevoelen, dat de toestand van den Medischen hulpdienst waarlijk pi; ecair is, door gebrek aan doktoren.

Hoe is dit toch ? • .-'»*^ De positie van een missionair-arts is met ter daad wat men noemt een mooie positie.

De arbeid in zulk een hosjjitaal is, voor wie liefde vooir zijn arbeid heeft en daarbij begeert, den weg voor het Wöord Gods te banen, een schoone en begeerlijke arbeid.

Ook kan de missionaire arts waarlijk zonder zorg uit den arbeid leven.

Het honorarium, dat Utrecht's kerkeraad aanbiedt, is toch: f 4000.— per jaar, plus /" 500.-jaarlijksche toelage voor het sluiten eener verzekering, plus drie vijfjaarlijksche verhoogingen elk van f 500.—, plus kindergelden, plus vrije woning, plus de helft van hetgeen de particuliere praktijk opbrengt, plus f 1500.— voor uitrusting, plus vrije overtocht, desgewenscht eerste klasse boot, en dan nog enkele gunstige bepalingen omtrent wachtgeld, en eventueel voor de weduwe.

Zou er nu toch waarlijk niet een jonge arts te vinden zijn, bereid om voor dit honorarium een zoo schoonen arbeid in 's Heeren dienst te aanvaarden ?

Indien Utrecht's kerkeraad niet nog rf/^ jaar naar Indië kan berichten, dat een geneesheer is benoemd, en dat dus welhaast tot den bouw van een hospitaal zal worden overgegaan, dan is voor ons de gelegenheid voorbij. Want dan zal de Regeering niet langer wachten, maar zelf een hospitaal bouwen. En dan wordt geen subsidie voor een hospitaal, door ons opgericht, gegeven.

Overal waar de Javaan de keus heeft, verkiest hij het zendingshospitaal boven dat hetwelk van de Regeering uitgaat.

Zou het nu toch niet schrikkelijk zijn, indien we onze plannen moesten opgeven, alleen omdat er geen geneesheer te vinden is! Aan geld ontbreekt het ons niet. Wij kunnen bouwen.

En pok het vinden van een predikant gelukte ons tot heden niet. De pogingen, die wij deden, mislukten allen om verschillende redenen.

Tot eene officiëele beroeping voor den dienst op Java gaat een kerkeraad niet over, zonder voorafgaande onderzoeking. Hiervoor zijn verschillende redenen, die dringen, om zóó te handelen.

Het Werk op ons terrein roept om een eigen Dienaar, Ds. van Dijk doet wat hij kan. Hij houdt op uitnemende wijze het werk gaande. Maar hij kan onmogelijk den eigen Dienaar vervangen. En in 't belang van zijn eigen terrein èn in 't belang van ons terrein is het zeer gewenscht, dat zoo spoedig mogelijk een Dienaar de ledige plaats vervuUe.

Het zou mij daarom ten zeerste verblijden, en het zou ook den kerkeraad hoogst welkom zijn, indien iemand, die dit leest, onze aandacht op eenigen Dienaar kon vestigen.

Beroepbaar zijn zij, die minstens 2 jaren M een Gereformeerde Kerk hier te lande dienden, en niet ouder dan 30 jaren zijn. Een ongehuwden Dienaar uit te zenden, heefternstige bezwaren. En natuurlijk moeten er geen organische gebreken zijn, die voor een verblijf in de tropen ongeschikt maken.

Door 's Heeren goedheid en door de offervaardigheid der Kerken in Utrecht en Gelderland ontbreekt het ons niet. aan geld.

Maar waar zijn de mannen?

Ik kan niet anders, dan ook nu weer herhalen, wat jk voor 14 dagen schreef:

«Voorwaar er is reden, om zeer ernstig het aangezicht des Heeren te zoeken met gebed en smeeking. Dit eersi en dit vooral".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 24 mei 1914

De Heraut | 4 Pagina's

Uit de Pers.

Bekijk de hele uitgave van zondag 24 mei 1914

De Heraut | 4 Pagina's