Het gebed afgeschaft.

Het droeve feit, dat de Gemeenteraad te Amsterdam besloten heeft met groote meerderheid om het gebed af te schaffen, toont wel, hoe driest het ongeloof en de afval van God zich openbaren.

Volkomen terecht werd dan ook naar aanleiding van dit besluit in een Roomsch blad de opmerking gemaakt, dat de strijd, die zoogenaamd op sociaal terrein zich afspeelt, ziju diepste oorzaak vindt in de vraag: voor of tegen den Christus.

En die strijd neemt een steeds ernstiger karakter aan.

Want waar vroeger de afval van het Christendom en het ongeloof grootendeels zich bepaalden tot de hoogere standen en de zoogenaamde intellectueelen, blijkt nu steeds meer, hoe dit ongeloof is doorgedrongen en doorgesijpeld in de breedere lagen der volksklasse, vooral in onze groote steden. De haat tegen den godsdienst, tegen God zelf, is zooveel algemeener geworden en treedt zooveel uitdagender op. Het waren niet de deftige heeren van het liberale type, maar de volksmannen, die in den Gemeenteraad van Amsterdam het felst tegen het gebed hebben geprotesteerd, eerst door hun ergerlijke houding onder het gebed en daarna door de schampere taal, waarmede zij voor de afschaffing van het gebed ijverden.

Te meer dringt daarom de vraag, wat de Christenen kunnen doen om deze ontkerstening van ons volk tegen te gaan.

Het liberalisme draagt hier ontzaggelijke schuld. Het heeft door de godsdienstlooze school den geest van ongeloof onder het volk aangekweekt. En het oogst thans storm, waar het wind gezaaid heeft.

Maar ook de Kerk van Christus zelve

gaat hier niet vrij uit. Zij heeft van haar taak om een bolwerk tegen het wassend ongeloof te zijn, zoo weinig begrepen. Zij ging niet uit tot de afgedoolde schare, maar was tevreden met arbeid in haar eigen kring. Wat kan een luttel aantal predikanten, gelijk Amsterdam bezit, vooral in de Hervormde Kerk, doen, om geestelijke leiding te geven en geestelijk toezicht uit te oefenen ? Men voer volop in het oude conservatieve zog, wist niet, nu het getij verliep, de bakens te verzetten, en stelde zich tevreden met behoud van toestanden, die voor een wereldstad als Amsterdam een bespotting zijn.

Of het nog mogelijk zal wezen de schade, aldus geleden, weer te herstellen, wetenwe niet.

Maar in elk geval hebben we, - ziende in het gebod, en blind in de toekomst, te doen wat God ons oplegt om de voortwoekering van het kwaad te keeren.

En dan blijven we er bij, dat slechts drie middelen onzes inziens huipe kunnen bieden.

Onze Christelijke Scholen moeten in de groote steden verdubbeld en verdriedubbeld worden.

De Evangelisatiearbeid moet de afgedoolden weer tot het Eyangelie van Christus terugroepen.

En de Kerk moet breken met haar oude organisatie en zich omgieten in een vorm, die bij onze groote steden past.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen