125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 219

de faculteit der godgeleerdheid

218

richte aanvullende opleiding’ genoemd. De weg naar het ambt van predikant veranderde. Dat de faculteit hieraan meewerkte, is in het licht van de geschiedenis opmerkelijk. Er kwam oog voor het praktische rendement van de opleiding. Een derde belangrijke verandering tenslotte voltrok zich in de schriftleer. Kon Aalders in 1926 nog zeggen: ‘een slang is een slang, spreken is spreken, en boomen zijn boomen’30, in de jaren vijftig werd aan de ingewijden langzamerhand duidelijk dat deze opvatting niet meer te handhaven was. Voorop gingen de hoogleraren uit de bèta-faculteiten, maar anders dan voorheen werden ze in toenemende mate gesteund door de theologen. Wie een belangrijk jaar wil aanwijzen in de faculteitsgeschiedenis, kan wijzen op het jaar 1963. Beslissend was in de eerste plaats de bekostiging van de faculteit. Vanaf 1961 werd over het aanvaarden van overheidssubsidie gesproken, in 1963 werd deze voor het eerst aangevraagd. In datzelfde jaar werd een nieuwe beroepsuitgang gecreëerd, namelijk die van godsdienstleraar. Tenslotte werden de veranderingen in de schriftleer en in de binding aan de belijdenis algemeen zichtbaar toen het gtt onder de inspirerende leiding van Schippers in 1963 een nieuwe koers uitzette. Berkouwer opende het eerste nummer met een beschouwing over de belijdenis, de Kamper hoogleraar Koole het tweede met een beschouwing over Genesis 1-3.31 Beide artikelen laten zien hoe de auteurs bezig waren de erfenis van het verleden vruchtbaar te maken voor het heden vanuit het besef dat louter herhaling onmogelijk was. In diezelfde jaargang sprak H. M. Kuitert (toen studentenpredikant te Amsterdam) in een kroniek over een theologische aardverschuiving die ook de Gereformeerde Kerken niet koud liet. Het gezag der vaderen was in snel tempo tanende. Want zo kan de nieuwe openheid naar de wereld buiten de Gereformeerde Kerken ook getypeerd worden: als een autoriteitscrisis.32 Kuyper, Bavinck, de organische inspiratieleer, voor de nieuwe generatie was hun gezag niet meer vanzelfsprekend. In dit alles hield de faculteit vooralsnog min of meer gelijke tred met de Gereformeerde Kerken. Niemand was zich in deze tijd bewust van fricties tussen faculteit en kerken. Dat valt af te leiden uit het feit dat er van spanningen tussen de faculteit en deputaten in deze periode geen sprake was. In de deputatenrapporten aan de synode werd integendeel zeer regelmatig melding gemaakt van de grote instemming die de koers van de faculteit bij deputaten ondervond. Het onderwijs

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 218

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen