GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 18

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 18

Een geschiedenis van Natuurkunde en Sterrenkunde aan de VU

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

natuurkunde, geloof en samenleving

het eigen onderzoek, dat zich afspeelt binnen de wereld van de wetenschap en zijn eigen dynamiek kent. Misschien lijken Kuypers ideeën of de wijsgerige onderwerpen waar Sizoo zich in de jaren dertig mee bezighield voor de geschiedenis van de natuurkunde aan de vu niet relevant. Toch is de geschiedenis van de faculteit niet te begrijpen zonder hieraan de nodige aandacht te geven. Het zal niet voor niets zijn geweest dat Sizoo, die ook druk was met de opbouw van het onderzoek en onderwijs, in het eerste decennium van zijn hoogleraarschap ongeveer net zoveel artikelen geschreven heeft over geloof en wetenschap als over zijn natuurkundig onderzoek. Het was een onderwerp dat hem persoonlijk bezighield: ook vóór hij hoogleraar werd aan de vu had hij zich er al uitgebreid in verdiept en de grondigheid waarmee hij studie maakte van de wijsgerige thema’s getuigt van grote persoonlijke betrokkenheid. Voor Sizoo en andere christelijke natuurwetenschappers in die tijd waren deze vragen blijkbaar van existentieel belang. Dat is niet zo vreemd wanneer men bedenkt dat de scheiding die vandaag de dag wel tussen geloof en wetenschap wordt gemaakt, van recente datum is. Tot in de negentiende eeuw bestond er een duidelijk verband tussen geloof en natuurwetenschap: geloof was voor velen de legitimatie voor het onderzoek van de natuur, en het uiteindelijke doel van wetenschap was God te eren, ideeën die bijvoorbeeld te vinden zijn bij Kepler, Boyle en Newton. In de loop van de negentiende eeuw won het idee veld dat geloof en wetenschap onverenigbaar zouden zijn. Dit drong gelovige natuurwetenschappers ertoe de relatie tussen geloof en wetenschap opnieuw te doordenken. In deze periode ontwikkelde Kuyper zijn wetenschapsleer en toen Sizoo aantrad als hoogleraar waren deze vragen nog hoogst actueel. In de loop van de twintigste eeuw werd in West-Europa de opvatting dominant dat geloof en wetenschap twee werelden zijn zonder overlap, verschillende taalvelden met elk hun eigen doelstelling. Vandaag de dag is de thematiek die in de jaren dertig bijzonder relevant was, voor velen minder belangrijk geworden. Toch lijken onder de oppervlakte nog steeds de aloude vragen voort te leven: populair-wetenschappelijke boeken over ‘God en natuurkunde’ vinden ingang bij een breed publiek en zo nu en dan kan het onderwerp geloof en weten-

17

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 281 Pagina's

'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 18

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 281 Pagina's