GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 67

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 67

Een geschiedenis van Natuurkunde en Sterrenkunde aan de VU

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

aanloop en opbouw. de jaren 1927-1933

66

dagmiddag. Op zaterdagochtend behandelde Sizoo de ‘thermodynamica’ en tevens de theorie die nodig was om de proeven van het practicum te begrijpen (elasticiteit, capillariteit, geluid, lenzen, interferentie en buiging van licht).68 Sizoo gaf deze colleges in een kamer in de Valeriuskliniek aan het Valeriusplein 9, of in het voormalige fysiologisch laboratorium aan het Valeriusplein 11. Naast deze natuurkundevakken volgden de studenten in dat jaar 8 uur wiskundecolleges, 4 uur scheikunde en 3 uur wijsbegeerte. In dit cursusjaar werd ook voor het eerst een colloquium georganiseerd over onderwerpen uit de recente vakliteratuur. Dit colloquium vond plaats op woensdagochtend; het jaar erna op donderdagavond om 20.00 uur, een gebruik dat tot in de jaren zestig zou voortbestaan. Sizoo had de studenten die zich in 1931 hadden aangemeld, laten weten dat zij er goed aan deden zich ook (kosteloos) te laten inschrijven aan de stedelijke universiteit, met name om de colleges in de experimentele natuurkunde bij prof. Clay te volgen. Deze colleges werden door Sizoo nog niet gegeven wegens het ontbreken van een echte collegezaal voor natuurkunde.69 In een brief van 4 juli 1932 deed Sizoo aan curatoren het verzoek of hij een assistent voor theoretische natuurkunde zou mogen aanstellen, die onder zijn verantwoordelijkheid enige uren college kon geven en de studenten bij de studie van de theoretische vakken behulpzaam kon zijn. Sizoo legde uit waarom: ‘Wegens het ontbreken van een hoogleraar voor de theoretische natuurkunde aan de Vrije Universiteit heb ik mij de nu afgelopen cursus genoodzaakt gezien ook de colleges voor de candidaten te geven, die eigenlijk door een theoretisch physicus behoorden gegeven te worden. Ook voor de volgende cursus heb ik mij dit voorgenomen. Deze toestand is zeker niet gewenscht en wordt onhoudbaar, wanneer ik ook de cursus algemeene natuurkunde zal moeten geven, waarvoor wij dit jaar de studenten nog naar de stedelijke Universiteit hebben verwezen, maar waarmede ik in den loop van de volgende cursus een begin hoop te kunnen maken. Een volledige oplossing van deze moeilijkheid is voorloopig zeker wel uitgesloten. De bezwaren van den tegenwoordigen toestand zouden echter wel voor een deel kunnen worden ondervangen door de aanstelling van een assistent voor de theoretische natuurkunde.’ Sizoo had hiervoor ook al iemand op het oog: R. L. Krans, die een jaar daarvoor op een theoretisch proefschrift over de golfmechanica van elektronen bij Ehrenfest in Leiden was gepromoveerd en het assistentschap naast

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 281 Pagina's

'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 67

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 281 Pagina's