'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 159

wederopbouw en toekomstplannen. de jaren 1945-1965

nis der natuurwetenschappen moesten worden gevolgd.77 Deze eigenaardigheid van de faculteit had alles te maken met het christelijke karakter van de vu en het doel ervan werd in de studiegids als volgt omschreven:

158

Het eigen karakter van de Vrije Universiteit brengt mee, dat met vakstudie alleen niet volstaan wordt. Natuuronderzoek leidt gemakkelijk tot een eenzijdige instelling, waardoor scheiding ontstaat tussen het studievak en de levens- en wereldbeschouwing. Bij het onderwijs in de natuurwetenschappen wordt daarom aan de wijsgerige grondslagen en de kritiek der begrippen van de natuurwetenschappen de nodige aandacht geschonken. Ook worden in het eerste jaar colleges in de wijsbegeerte gegeven. Bovendien heeft de Vrije Universiteit als eerste in Nederland de geschiedenis der natuurwetenschappen op het studieprogramma geplaatst.78

Het doel van Hooykaas’ vak ‘geschiedenis der natuurwetenschappen’ werd in de studiegids omschreven als ‘eenzijdige specialisering binnen de faculteit tegen te gaan, het karakter van de natuurwetenschap als activiteit van de menselijke geest naar voren te brengen en de verhouding van de natuurwetenschap tot de christelijke religie uiteen te zetten’.79 Hooykaas behandelde de geschiedenis van de natuurwetenschap in een driejarig college voor alle studenten van de faculteit; over twee van de collegejaren moest een mondeling tentamen worden gedaan. Hoewel hij zeer boeiend college kon geven, wat door veel studenten werd gewaardeerd, was hij ook veeleisend en niet altijd makkelijk in de omgang, waardoor zijn vak niet bij iedereen favoriet was. Bij directeuren beklaagde hij zich erover dat niet alle studenten zijn college bezochten en dat de studenten de ‘principieele vorming binnen onze faculteit zoo weinig op prijs stellen’. ‘Dat ik er niet in geslaagd ben die geestdrift bij hen te wekken, die ik zelf gevoel, is een voortdurende teleurstelling voor mij.’80 Daarnaast waren de studenten verplicht de colleges algemene wijsbegeerte te volgen bij een van de vufilosofen. De daar behandelde onderwerpen stonden echter vaak nogal ver af van de belevingswereld van de gemiddelde natuurkundestudent. Behalve in de bijzondere vakken was er voor studenten van het christelijke karakter van de vu niet altijd even veel te merken. Toch werd dit eigen karakter van de wetenschapsbeoefening aan de vu door

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen