'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 46

de kwestie-geelkerken

die deze uitspraak niet wilde ondertekenen, kwam hierdoor met een aantal medestanders buiten het kerkverband te staan en zij vormden een nieuw kerkgenootschap: de Gereformeerde Kerken in Hersteld Verband. Het was in deze hele kwestie niet zozeer de vraag of aan de Bijbel goddelijk gezag moest worden toegekend, dat werd door Geelkerken niet ontkend. De synode meende echter dat Geelkerken een gevaarlijke weg was ingeslagen en wilde alles vermijden wat de historiciteit van het bijbelverhaal in gevaar kon brengen. Daarmee werd door de synode een meer biblicistische koers ingezet dan tot dan toe geëxpliciteerd was.82 Overigens stond de kwestie-Geelkerken niet op zichzelf. Met de dood van Kuyper (1920), Bavinck (1921) en Woltjer (1917) was de gereformeerde wereld een nieuwe fase ingegaan. Veel idealen waren bereikt en de emancipatie was voltooid. Men bezon zich op de toekomst en verschillende vernieuwingsbewegingen staken de kop op. Ook rondom de kwestie-Geelkerken speelden al deze zaken een rol.83 Het is hier echter niet de plaats om daar verder op in te gaan. Wel is van belang dat ook in de kerken nogal wat mensen vraagtekens zetten bij de synode-uitspraken. Door een aantal personen was bij de synode een verzoek ingediend om geen overhaaste beslissingen te nemen. Dit voorstel was onder andere opgesteld door enkele leden uit de kring van de cvng, zoals H. R. Woltjer en W. J. A. Schouten, natuurkundeleraar aan het Gereformeerd Gymnasium in Kampen. Het betrof een verzoek om in de zaak-Geelkerken niet incidenteel een leerbeslissing te nemen, maar een commissie van wetenschappelijke mannen in te stellen om de verschillende kwesties die met de gereformeerde Schriftbeschouwing samenhingen, te bespreken. De indieners waren van mening dat over de leer van de Heilige Schrift ‘belangrijke wetenschappelijke vraagstukken van theologischen, kentheoretischen, natuurwetenschappelijken, juridischen aard’ bestonden, waarvan de oplossingen ondanks het belangrijke werk van A. Kuyper, H. Bavinck, J. Woltjer, W. Geesink, C. van Gelderen en A. Noordtzij ‘nog niet tot volkomen rijpheid’ waren gekomen. Door de synode werd dit verzoek en ook andere bezwaarschriften van de hand gewezen.84 Voor ons is vooral van belang dat veel natuurwetenschappers kritisch stonden tegenover de uitspraken en in stilte sympathiseerden met Geelkerken. W. J. A. Schouten confronteerde de synode-uitspraken

45

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen