125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 100

groei naar volwassenheid

Tegenover deze school, die in feite het ‘Causalitätsgesetz’ als sleutel op het verleden hanteerde, handhaafde Kuyper het goed recht van een theologische geschiedbeoefening in het spoor van Augustinus: een visie op de geschiedenis, waarin God het telo$ heeft vastgesteld, waarin Hij de mensen leidt. ‘Met zulk een Weltanschauung de historie te willen verklaren staat eindeloos veel hooger dan met een mechanisch Causalitätsgesetz’.27 In het tweede gedeelte van zijn rede ging Kuyper in op de vraag naar de invloed van de gereformeerde beginselen op de beoefening van de kerkgeschiedenis. Hier betoogde hij tegen Acquoy, dat de kerkgeschiedenis een theologisch vak is. Het ging hem niet om een kerkgeschiedenis van de theoloog, maar om een theologische kerkgeschiedenis. En dat betekende voor hem dat ook de kerkhistoricus zijn uitgangspunt diende te nemen in de Schrift. Wanneer men gelooft dat de ‘Kerk niet een stichting is van menschen, maar van Christus Jezus zelf; dat ze als ecclesia visibilis de openbaring is van het mystieke lichaam van Christus; dat ze haar bestaan te danken heeft, niet aan zeker vroomheidsgevoel, maar aan het wonder der wedergeboorte; dat de Geest die in haar werkt, niet de geest der menschheid, maar de Heilige Geest is van God; dat haar telo$ niet ligt in den Christelijken Staat maar in het Koninkrijk der hemelen, dan kan deze Kerk, ook al treedt ze in de Wereldgeschiedenis op, toch niet als van deze wereld verklaard, en moet ze daarom een plaats hebben op de erve der Sacrosancta Theologia’.28 Dat raakt in de eerste plaats de verklaring van de geschiedenis. ‘Het is Christus, die van uit den hemel, transcendent, Zijne Kerk op aarde regeert en haar leidt naar haar heerlijk telo$.’29 Daarmee is tevens de norm aangereikt om de geschiedenis van de kerk te beoordelen. ‘De kerkhistoricus heeft te oordeelen, omdat hij moet weten in welke van de vele Kerken, die zich aandienen, de ware ontwikkeling van Christus’ Kerk gevonden wordt.’30 Mede door zijn persarbeid – vanaf 1911 was Kuyper een regelmatig medewerker aan De Heraut, later hoofdredacteur – en zijn intensieve taak als adviseur in allerlei kerkrechtelijke kwesties, bleef het bij de twee eerder genoemde grote kerkhistorische studies. Van zijn voornemen om een handboek voor de vaderlandse kerkgeschiedenis te schrijven is het niet gekomen.31 Dat is spijtig. Bovengenoemde studies, maar ook zijn redevoeringen en persartikelen getuigen van een grondige kennis. Kuyper was een begaafd theoloog. Als hoogleraar

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 99

99

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen