125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 220

de faculteit der godgeleerdheid

was degelijk, goed en gereformeerd. En regende het voor de oorlog klachten over een gebrek aan ‘dogmatische belijndheid’ bij de proponenten en over hun beperkte vertrouwdheid met het belijden der kerk, dergelijke klachten werden in deze periode slechts een enkele keer vernomen. In feite is de verhouding tussen de kerken en de faculteit nooit zo goed geweest als in de jaren 1945-1961. Daarna richtte de blik der verontrusten zich echter in toenemende mate op de faculteit, mede omdat enkele leden van de faculteit hun nieuwe inzichten ter beschikking van de kerken stelden. Er waren moeilijkheden met H. M. Kuitert en Tj. Baarda, en ook C. Augustijn raakte betrokken bij de kerkelijke conflicten. Veel rumoer veroorzaakte de dissertatie van de Amsterdamse studentenpredikant H. A. Wiersinga, in 1971 verdedigd onder Berkouwer. Er braken, met andere woorden, zware tijden aan, in eerste instantie voor enkelen van de meest eminente woordvoerders van de faculteit, maar daarmee toch ook voor de faculteit zelf. ‘De vu is de vu niet meer’, zo meende een deel van de achterban. Toch is het onjuist de schuld voor het veranderingsproces bij de theologen te leggen, zoals Lindeboom doet. Niemand werd uiteindelijk geschorst. Dit mag niet alleen toegeschreven worden aan het trauma dat door de Vrijmaking was veroorzaakt, maar ook door het feit dat het culturele veranderingsproces vele leden van de Gereformeerde Kerken raakte, en niet alleen de theologen.33

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 219

219

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen