125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 150

nieuwe benoemingen

niet mogelijk geweest Hepp ‘met eenparigheid zonder meer ter benoeming voor te dragen’, en dat niet omdat Hepp niet tot de ‘inner circle’ van de gereformeerde wereld behoorde.99 De reden was dat ‘tot haar leedwezen tegen zijn persoon enkele niet onbeduidende bezwaren bestaan’. Deze betroffen enkele minder gewenste karaktertrekken. ‘Volgens het oordeel van degenen die dr Hepp van nabij kennen is hij niet vrij te pleiten van ego-centrische neigingen, stelt hij zijn eigen persoon te sterk op den voorgrond, en is samenwerking van anderen met hem daarom moeilijk’. Deze karaktereigenschap, aldus dezelfde bron, zou zich ook in zijn huiselijk leven doen gelden en aanleiding geven tot geruchten over een minder goede verstandhouding tussen hem en zijn echtgenote.100 Vandaar dat de faculteit curatoren tevens wees op K. Dijk. Met andere woorden: de faculteit was verdeeld en liet de keuze over aan curatoren. Dezen hadden een voorkeur voor Hepp, maar alvorens die aan directeuren kenbaar te maken, vroegen ze eerst nog advies aan de senaat.101 Daar leefden eveneens aarzelingen. De senaat besloot curatoren te melden dat zij het betreurde dat dezen geen gegevens inzake Hepp hadden overlegd en dat van verschillende zijden ernstige bedenkingen tegen een benoeming van Hepp waren ingebracht. Nochtans, gehoord de faculteit, had de senaat geen vrijmoedigheid om een ongunstig advies uit te brengen.102 Ondanks al deze aarzelingen besloten curatoren Hepp aan directeuren voor te dragen als opvolger van Bavinck.103 Dit moet wel haast betekenen dat Van Schelven, die ongetwijfeld goed op de hoogte was van allerlei verhoudingen en geruchten, voor Hepp geporteerd was. Hij had vooral behoefte aan een duidelijke gereformeerde dogmatiek. Welnu, daarvoor was hij bij Hepp aan het juiste adres. Tijdens de bespreking van dit voorstel bleek dat de secretaris van directeuren, T. H. van Eeghen, van Van Gelderen iets had vernomen over de stemverhoudingen in de senaat.104 In verband daarmee deelde de schier alomtegenwoordige Van Schelven een en ander over Hepp mee. Daaruit blijkt dat Hepp naar het oordeel van curatoren de meest wetenschappelijke van de twee was en dat het in de senaat niet ging om Hepp versus Dijk. Sommigen hadden nog iemand anders op het oog gehad. Helaas vermelden de notulen niet om wie het ging. Verder wist Van Schelven mee te delen dat de huiselijke toestand van Hepp verbeterd was. Toen er bovendien nog een brief van Kuyper ter tafel

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 149

149

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen