125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 495

noten hoofdstuk 12

494

mij van 19 december 2003 ontkracht Wiersinga dit gerucht. Berkouwer had hem intensief begeleid. Opvallend is dat Wiersinga zich pas tijdens de promotietoespraak van Berkouwer bewust werd van het feit dat dit proefschrift hem wel eens in moeilijkheden kon brengen. Was hij dan een vreemde in Jeruzalem? Zie Bert Aalbers, De man in kwestie. Gesprekken met Herman Wiersinga (Kampen 1977) 100. Daaruit mag de conclusie worden getrokken dat Berkouwer met hem niet over de spanningen tussen de confessie en zijn dissertatie heeft gesproken in het licht van het feit dat Wiersinga dienaar des Woords in de Gereformeerde Kerken was. Zie ook Dros, ‘De kwestie Wiersinga’, in Snel e.a. (red.), En God bleef toch in Mokum, 500-501. 13. Ook op voorstel van Bos, Archief deputaten, Inventarisno 43, Ingekomen stukken, 17 maart 1971, van deputaten aan FdG (afschrift). 14. Archief deputaten, Inventarisno 43, Ingekomen stukken, 18 maart 1971 (afschrift). Op dit punt was door H. N. Ridderbos gewezen in het Gereformeerd Weekblad van 12 februari 1971. 15. Archief deputaten, Inventarisno 34, Notulen, 5 november 1971, Verslag van het overleg tussen faculteit en deputaten. 16. Zie hoofdstuk 3 en 4. 17. De synode ontving hierover meer dan één brief. Zie Acta 1971/1972, Artikel 194 en Bijlage 63. De kerk van Bergentheim uitte haar verbijstering over de dissertatie van Wiersinga en over het feit dat deze aan de vu was verdedigd: ‘De hoogleraren van de theol. fac. zijn toch als zodanig ambtsdragers van de Geref. Kerken in Nederland; de theol.fac. was bij de voorbereiding en verdediging van dit proefschrift zowel bij onderwijs als bij wetenschappelijk onderzoek gebonden aan de drie formulieren van enigheid’. Om die reden werd gevraagd om de samenwerking met de vu te herzien. 18. Reglement voor de Vrije Universiteit, zoals laatstelijk vastgesteld door het College van Directeuren bij besluit van 16 maart 1968 (z.j.z.d.), Hoofdstuk vi, § 6, Artikel 93, lid 2. 19. Zie Archief curatoren, Notulen, 5 april 1971. Hij wenste dat een en ander in de senatus contractus zou worden besproken. Daarvan heb ik geen sporen gevonden, evenmin als van een gesprek hierover met de theologische faculteit waarvan herhaaldelijk melding wordt gemaakt. Zie Archief curatoren, Notulen, 7 juni en 6 september 1971. 20. Zie hoofdstuk x. 21. Zie Acta 1971/1972, Artikel 194 en 196, Bijlage 63 en rapport A7, het rapport van deputaten. Dit is niet in de Acta opgenomen. Merkwaardigerwijze vermeldt het volgende verslag van deputaten (Acta 1973/1975, Bijlage 1, iii, 2, a) opnieuw de vergadering van 12 februari 1971. Daarbij wordt het min of meer voorgesteld alsof de notitie van Berkouwer ‘Over de vrijheid van de theologie’ speciaal geschreven was om de verantwoordelijkheid van de faculteit voor de inhoud van de dissertaties te bespreken.

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 494

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen