125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 183

escalatie

182

ruchten – verslagen zijn niet bewaard gebleven – werd er toen openlijk over gespeculeerd Vollenhoven en Dooyeweerd van de universiteit weg te werken en hun aanhang en gedachtegoed kerkelijk te veroordelen. Omdat behalve de studenten ook de predikanten uit Noord- en Zuid-Holland en uit Utrecht waren uitgenodigd, en omdat Hepp nadrukkelijk gevraagd had over zijn referaat het stilzwijgen te bewaren, voelde Schilder zich bedreigd. In een aantal nummers van De Reformatie stelde hij het optreden van Hepp aan de kaak. Kort daarna, op 15 en 16 april, vond de reeds gememoreerde jaarvergadering van de gereformeerde predikanten plaats en zette Kuyper zijn felle aanval op Schilder in. Hij zou daarmee niet ophouden tot zijn overlijden in 1945. Ferwerda tenslotte stelde op de vergadering van 18 april aan zijn medecuratoren de vraag of er reden was zich een mening te vormen over de filosofische richting die aan de vu werd gedoceerd.70 Zo had de theologische faculteit vóór de synode haar stellingen betrokken. Uiteindelijk zou deze vorm van geweld niet beheersbaar blijken te zijn. In 1944 zouden de Gereformeerde Kerken in Nederland voor de tweede keer in haar bestaan scheuren. Tijdens de Synode van Amsterdam, die op 25 augustus 1936 begon, kwam het op voorstel van Hepps leerling A. D. R. Polman tot de instelling van een commissie die allerlei discussiepunten nader zou onderzoeken.71 Het ging daarbij met name om de algemene genade, genadeverbond, onsterfelijkheid der ziel, de pluriformiteit der kerk, de vereniging van de beide naturen in Christus en het zelfonderzoek. Kortom, om thema’s die sedert het einde van de jaren twintig de discussies in de kerkbladen hadden beheerst.72 Ondertussen verscheen tijdens de eerste synode-week een brochure van Hepp onder de titel Dreigende deformatie.73 Het was duidelijk dat, hoewel hun namen niet genoemd werden, Hepp doelde op Schilder, Vollenhoven en Dooyeweerd. Toch zag het er voor het besef van Schilder bepaald niet dreigend uit. Hij was opgetogen toen op zijn voorstel ook Vollenhoven benoemd werd tot lid van genoemde commissie. ‘Daarmee was naar Schilder meende alsnog de “genadeslag” toegebracht aan wat hij beschouwde als het plan van Hepp om de spanningen binnen de Vrije Universiteit via de kerken op te lossen.’74 Zijn inschatting was te optimistisch.

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 182

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen