125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 301

privaatdocenten aan de faculteit der godgeleerdheid?

300

van de democratiseringsgolf, ging te rade bij het College van Hoogleraren.25 Mede naar aanleiding van een gesprek met beide kandidaten26 kwam dit college tot een negatief advies aan de faculteitsraad.27 Deze kon zich daarin vinden, en in die trant werd bericht aan curatoren.28 Schelhaas, geboren in 1899, achtte men te oud. Een hoogleraar ging op zijn zeventigste verplicht met emeritaat. Zou een privaatdocent van boven de zeventig dan wel mogen komen? Verder was gebleken dat Schelhaas niet alleen Oude Testament – het terrein waarop hij zich had gespecialiseerd – maar ook Nieuwe Testament wilde doceren en bovendien de systematisch-theologische vragen rond de schriftleer wilde behandelen. De faculteit was er niet van overtuigd dat Schelhaas competent was over zulk een uitgestrekt terrein college te geven. Ook ten aanzien van een privaatdocentschap van Arntzen leefden grote bezwaren. Deze had zijn ambt in de Gereformeerde Kerken neergelegd en was onder het uiten van veel kritiek op de faculteit in 1971 overgestapt naar de vrijgemaakte kerken (buiten verband).29 Opgemerkt werd dat het toch wel vreemd zou zijn iemand die een predikantschap in de Gereformeerde Kerken afwees, te laten meewerken aan de opleiding tot predikant in die kerken. Verder ging de faculteitsraad in op de berichten dat verscheidene studenten bij deze actie voor een privaatdocentschap betrokken zouden zijn. Uiteindelijk had men slechts één student kunnen vinden. Niemand had meer namen kunnen noemen. Tenslotte verwees de raad naar de berichtgeving in Waarheid en Eenheid, waarin viel te lezen dat de verontruste broeders langs deze weg een andere opleidingsroute poogden te creëren. Een schaduwfaculteit achtte zij echter een weinig aantrekkelijke mogelijkheid.30 Op 6 september kwamen Kuitert en Firet de brief van de faculteit bij curatoren toelichten. Zo deden ze onder meer verslag van het gesprek dat zij met Arntzen hadden gevoerd. Deze weigerde zijn eigen visie ter discussie te stellen omdat hij die de waarheid achtte, zo lezen we onder meer in de notulen. Naderhand verzond Firet een brief aan curatoren waarin hij nog een schriftelijke toelichting gaf op hetgeen ter sprake was gekomen. Zeker erkende de faculteit dat er enige grond was voor de verontrusting. Zij had er ook geen bezwaar tegen als die gehoord zou worden. Daarbij werd gedacht aan een theologisch gesprek of aan het uitnodigen van gastdocenten.31 Curatoren achtten dit antwoord niet concreet genoeg en wilden meer weten over de weg waarlangs die andere stemmen zouden kunnen doorklinken. Aan

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 300

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen