125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 178

weerwerk

De pluriformiteit der kerk Een actueel thema in deze jaren was de pluriformiteit van de kerk. Daarmee had A. Kuyper de ecclesiologische ruimte gecreëerd die hij nodig had om de Gereformeerde Kerken in de historie een plaats te geven. Als de Gereformeerde Kerken de enige ware kerk vormen, waar was die dan vóór Afscheiding en Doleantie? En wat was de verhouding met leden van andere kerkgenootschappen die participeerden in orthodox-protestantse organisaties zoals de arp en later de ncrv? Daarop was de pluriformiteitsleer het dogmatische antwoord. Maar deze leer riep bij Schilder veel weerstanden op. Hij vreesde dat op deze wijze de waarheid wel eens aan de eenheid zou kunnen worden opgeofferd. Deze zorg strekte zich ook uit naar christelijke organisaties. Schilder had de neiging deze te verkerkelijken, zoals bleek uit zijn kritiek op de Vrije Universiteit, die de vier docenten die meegingen met Geelkerken handhaafde. Is dit niet in strijd met het gereformeerde karakter van de vu? Daar kwam zijn kritiek op neer. Als gevolg daarvan kwam hij in botsing met Hepp. Eerst rond de kwestie van de Vrije Universiteit, later in verband met de oprichting van de Calvinistenbond en het eerste internationale calvinistische congres.54 Bij dit laatste lag een van Hepps grote hartstochten: internationalisering van het calvinisme. Vanaf 1923 was hij daarmee bezig geweest. In 1929 was het in Nederland tot de oprichting van een calvinistenbond gekomen, in de jaren daarna zouden verscheidene keren internationale congressen worden georganiseerd. Het punt was dat in deze bond mensen van verschillende kerkelijke herkomst samenwerkten op basis van de belijdenisgeschriften. Zo maakten J. C. Aalders en Z. W. Sneller, leden van ‘Hersteld Verband’, deel uit van het bestuur, evenals de hoogleraren J. A. C. van Leeuwen (Utrecht) en A. Eekhof (Leiden) en enkele hervormde predikanten. Zoals gezegd had Schilder tegen deze vorm van samenwerking grote bezwaren. Als men het in kerkelijk opzicht niet eens was, hoe kon er dan sprake zijn van een vruchtbare samenwerking op basis van de drie Formulieren? Hepp legde de nadruk op de katholiciteit van de kerk, Schilder op de identiteit, Hepp hechtte grote waarde aan de kerk als organisme, Schilder legde een groot accent op de kerk als instituut. De solistische wijze waarop Hepp in deze discussie als redacteur had geopereerd, leidde in 1930 tot zijn vertrek uit de redactie van De Reformatie, in 1934 legde

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 177

177

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen