125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 132

een faculteit in het nauw

de vu verleende graden zal ernstig geschokt worden, zo meenden de theologen. Daarom distantieerde de faculteit zich bij voorbaat van een instemmende beslissing van directeuren. Ze wenste – ‘althans wat de groote meerderheid harer leden betreft’ – daarvoor niet de minste verantwoordelijkheid te nemen. Bovendien wees ze op een mogelijk gewetensconflict ‘waarvan de gevolgen voor den betrokken hoogleraar en de Vrije Universiteit niet te overzien zouden zijn’. Enkele dagen later ontvingen directeuren een waarschuwend schrijven van A. Kuyper, die in verband met het senaatsadvies meedeelde dat een reglementswijziging hem zou dwingen elke band met de Vrije Universiteit door te snijden. Mocht het zover komen, dan meende hij dit niet geheim te mogen houden.37 Uiteindelijk bleek ook onder curatoren verdeeldheid te heersen, met dien verstande dat drie van de vijf wilden vasthouden aan het zogenaamde ‘gebondenheidsstandpunt’.38 Een en ander werd aan directeuren meegedeeld.39 Dezen konden op grond van het reglement niet anders dan het voorstel van de senaat afwijzen. In Artikel 47 van het reglement van de universiteit werd immers bepaald dat het reglement niet gewijzigd kon worden dan met instemming van curatoren. Daarmee was het voorstel van de senaat van de baan. Dit betekent dat er niets veranderd was. Een zelfde conflict als rond Winckel zou zich opnieuw kunnen voordoen. Het lijkt erop dat er toch een compromis is gesloten, waarbij aan de kandidaatsexamens geen confessionele waarde werd toegekend, maar de promotie-formule bleef gehandhaafd. Want toen P. Taekema in 1917 examen deed, ontving hij wel zijn bul, maar niet het testimonium over leer en leven dat vereist was indien men het preparatoir examen wilde afleggen.40 Hij zou namelijk voorganger worden bij de ‘zevendedaagsche Baptisten’ zoals de faculteit aan deputaten meldde.41 Hetzelfde overkwam in 1924 de studente M. A. H. Stomps: ze ontving wel haar bul, maar geen verklaring over leer en leven. Deze verklaring, aldus de faculteit later in een correspondentie daarover, diende als toegang tot het kerkelijk examen. Daar de Gereformeerde Kerken de vrouw in het ambt niet erkenden, had een dergelijke verklaring in dit geval geen zin.42 Vermoedelijk heeft men zich in het geval van Winckel tegen deze optie verzet, omdat het feitelijk de secularisatie van het kandidaatsexamen betekende. Nu ging de faculteit toch overstag. De promotieformule bleef vooralsnog gehandhaafd en werd om die reden ook wel de promotie-

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 131

131

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen