GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 295

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 295

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

[12] Hoog oplopende spanningen 1971-1976

294

De Synode van Sneek had aarzelend en voorzichtig enige ruimte geboden aan hen die andere meningen dan de gebruikelijke verkondigden. Ze besefte zeer goed dat Kuitert met zijn opvattingen over de historiciteit van Adam niet alleen stond en poogde een scheuring te voorkomen door het gemeenschappelijke temidden van allerlei verschillen te benadrukken. Dit beleid werd voortgezet door de Synode van Dordrecht (1971/1972) toen deze akkoord ging met een ‘dynamische binding’ aan de belijdenis. Niet langer tekenden ambtsdragers voor hun instemming met de belijdenisgeschriften, maar ze spraken uit zich verbonden te weten met het geloof der kerk dat de vaderen (later: het voorgeslacht) hadden uitgedrukt in de drie Formulieren van Enigheid.1 Daarmee werd zowel enige ruimte gecreëerd als een grens aangegeven. Dat leidde vooralsnog echter niet tot een meer ontspannen omgaan met nieuwe ontwikkelingen. De spanning in de kerken nam in deze jaren juist toe, mede als gevolg van de verschijning van het proefschrift van H. A. Wiersinga in 1971. Juist nu de synode aan de verontrusten weinig ruimte bood, kreeg de naam van de vu in den lande een extra smet te verwerken. Kuitert, Baarda, Wiersinga, het was onmogelijk geworden al deze kwesties los van elkaar en in hun eigen context te zien. ‘De vu is de vu niet meer.’2 Zo was de stemming in het land. Met het proefschrift van Wiersinga begon een nieuwe en veel onverkwikkelijker fase in de geschiedenis van de verhouding tussen de Faculteit der Godgeleerdheid en de Gereformeerde Kerken.3 De synode zag zich geconfronteerd met felle kritiek in verontruste kerkelijke bladen en met talloze verontruste brieven over het optreden van de hoogleraren. De spanning in de kerken leek rond 1973 tot een hoogtepunt te komen. Verontrusten riepen op tot het organiseren van aparte kerkdiensten. Sommigen vreesden dat de eenheid van de kerken niet meer te redden viel. In deze tijd ontving de vu verzoeken van M. J. Arntzen en J. Schel-

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 294

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 550 Pagina's

125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 295

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005

Historische Reeks | 550 Pagina's