125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 199

theologen in oorlogstijd

leden van de vu-populatie. Zondergeld schat dat hij in meer dan 300 gevallen zijn diensten en talenten ter beschikking heeft gesteld aan de slachtoffers van de nazi-terreur.

Nauta 198

Tussen de beide zwaargewichten Oranje en Rutgers in valt de voorzichtige Nauta op. Wellicht dat hij om die reden geen tweede termijn als rector kreeg. Op hoge leeftijd gekomen gaf Nauta ook zelf toe te zwak te zijn opgetreden.43 Cruciaal in de kritiek op Nauta was zijn rol inzake de gevraagde loyaliteitsverklaring. Op 13 maart 1943 maakte secretaris-generaal Van Dam bekend dat voortaan van alle studenten een loyaliteitsverklaring werd geëist. De universiteiten werd gevraagd een en ander te regelen. Daarvoor kregen zij drie weken de tijd. De senaat van de vu weigerde echter medewerking, zo ook directeuren en curatoren. Dit werd door Nauta ter kennis van Van Dam gebracht. Wel besloot Nauta de loyaliteitsverklaring aan de studenten toe te zenden. Daarbij maakte hij geen melding van het standpunt van de vu-bestuurders. Dit was in de verwijten achteraf het kardinale punt. Maar hij deed wel wat anders! ‘In het rondschrijven aan de studenten, waarin ik van een en ander mededeeling deed, voegde ik er evenwel (cursivering van mij, mja) meteen de mededeeling aan toe, dat vanaf 12 April af tot nader order geen colleges gehouden en geen examens afgenomen zouden worden’.44 Bovendien deelde Nauta mee dat er geen sprake van kon zijn dat de vu de ondertekende verklaringen zou doorzenden naar het ministerie. De goede verstaander wist genoeg: dit was een advies om niet te tekenen. Zo is dat blijkens het geringe aantal studenten dat tekende ook verstaan. Gemiddeld tekende 14 % van de Nederlandse studenten de loyaliteitsverklaring. Van de vu tekenden slechts 36 studenten, van wie 17 recent van een van de andere universiteiten waren overgekomen. Het ging om 3,1%.45 Zoals boven vermeld heeft Nauta aan het eind van zijn zittingsperiode de senaat voorgesteld ook in het jaar 1943-1944 op te treden als rector. Dat was een moedige daad, aldus Zondergeld, want het rectoraat was in die tijd bepaald geen sinecure en niet zonder gevaar voor eigen leven. De senaat wenste echter Oranje als rector en die is het ge-

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 198

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen