'Hier leert de natuur ons zelf den weg' - pagina 206

hoofdlijnen van het onderzoek in de subfaculteit

Zwitser R. P. Griessen, die was gepromoveerd aan de eth te Zürich en daarna post-doc was aan de University of Toronto, tot lector (1976) en daarna hoogleraar (1980) in de vaste-stoffysica werd de uitbreiding tenslotte gerealiseerd. Hierna werden ook nieuwe onderzoekslijnen gestart. Er werd onderzoek gedaan naar metalen en metaallegeringen die in staat zijn grote hoeveelheden waterstof (deuterium of tritium) te absorberen en afhankelijk van temperatuur en druk weer te desorberen en daarbij zeer opmerkelijke elektronische, supergeleidende, thermo-dynamische en transporteigenschappen bleken te vertonen.87 Het onderzoek in de groep biofysica had zich verder ontwikkeld in twee hoofdrichtingen. Er werd, in een samenwerkingsonderzoek van Joh. Blok en H. Loman, onderzoek gedaan naar de chemische en biologische verandering van dna veroorzaakt door ioniserende straling of carcinogene verbindingen. In een tweede richting, geleid door Joh. Blok en J. Greve, werden de dynamische eigenschappen van macromoleculen onderzocht met behulp van electro-optische en optische methoden. Greve zou in 1980 worden benoemd tot hoogleraar aan de T. H. Twente. In september 1970 werd de werkgroep didactiek van de natuurkunde opgericht.88 J. H. Raat werd toen benoemd als vakdidacticus. Hij zette de lerarenopleiding op waar studenten hun didactische aantekening konden behalen en daarnaast werd een begin gemaakt met vakdidactisch onderzoek. De belangrijkste onderzoekslijn had betrekking op het onderwerp ‘Differentiatie binnen klassenverband’ (dbk). Veel scholen streefden eind jaren zeventig naar een verlengde brugperiode voor de onderbouw, waarbinnen dan in de klas werd gedifferentieerd op basis van cognitieve en affectieve verschillen tussen leerlingen. Dit onderzoek leidde tot een samenwerkingsverband tussen de vu en enkele tientallen scholen voor voortgezet onderwijs. In dit samenwerkingsverband werd een lesmethode ontwikkeld, getiteld ‘dbk Natuurkunde’. In 1981 werd P. Licht benoemd als didacticus. In de jaren tachtig verschoof het onderzoek van algemeen onderwijskundige uitgangspunten naar de echte vakdidactiek. Het richtte zich op het leren van vakinhoudelijke begrippen rond het onderwerp elektriciteit. Een door de regering ingestelde Verkenningscommissie Natuurkundig Onderzoek kwam in 1984 met een rapport waarin al het natuur-

205

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen