Marnix' Byencorf - pagina 53

51 hondert oft twee hondert jaren. Vgl. Oarg. et Pant. L. III ch. 39 vlg. over "Ie juge Bridoye". 11, 186, 190: bloeiende boonen. R. 436. 11, 180: de bommelen oft holmen, de alder-onnutste onder de byen, enz. R. 441. Wel niet met reden: 11, 192 aan R. 522 (geboorte van bijen uit het lichaam van een dood kalf). Dat ketters in het vuur hooren, en tegenspraak kettersch maakt, is ook bij R. een axioma: qui contredict est hérétique, et ne lui fault rien que Ie feu. R. 440, vgl. 409. Spot met décrétales, décrétalistes, etc. is bij R. veelvuldig als bij M., vg!. Oarg. et Pant. L. IV, ch. 49-53. Monniken zijn ook volgens R. graag in de keuken. L. IV, ch. 9. Dergelijke overeenkomsten zijn er nog verscheidene: menigte van heiligen, dóór elkaar aangeroepen; dwaze pelgrims, die monniken thuis vrij spel laten; Paulus' gezonde leer tegenover bedenksels der geestelijken gesteld, enz.; maar zij bewijzen niets. Trouwens, ook op het andere materiaal kan men niet te vast bouwen. Teekenachtige uitdrukkingen waren vaak gemeengoed als spreekwoorden, zelfs bij verschillende volken (Bc. II 78: "ist leughen, ist waer, memory behoeft een leugenaer", vindt men telkens en overal weer in dezen tijd van heftige polemiek. "Daar liggen de mosselen" is niet alleen bij M. een geliefde spreekwijze). Uit den ouden verhalenschat kunnen verschillende auteurs, ieder voor zich, het hunne putten; aan de volkswijsheid een motief ontleenen. Het spreekwoord: passato el periculo, gabbato el santo, kan R. aanleiding zijn geweest tot zijn verhaal van Panurge's gelofte in den storm: L. IV ch. 19-24, en Erasmus voor het zijne van den sli mmen vereerder van Christophorus in Naufragium, Coll. 190-191. Telkens treffen bij Erasmus, Etienne, Marnix verhalen, toespelingen, vergelijkingen, nu nog onder ons volk levend. Ten slotte: Rabelais zelf "prend partout et de toutes mains". Lanson\ 254. 81) M. haalt Ap. p. Her. ééns aan, Tab!. III 218. (De vergelijking van deze plaats met T. IV, 11 en Bc. I 307 steunt de meening van Toorenenb. Versch. LVII- LXI, want de verknoeiïng der namen in den Bc. bewijst wel, dat de ed. 1600 inderdaad naar aanteekeningen van Marnix is vermeerderd, zooals,het voor-

•

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen