1907-1908 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 115

!P1

105

[

,

I

aan verbonden slechts „betrekkelijk aanbevelenswaardig" anders ziet hij er geen bezwaar in want: „'t lijdzaam volgen der natuur is toch onbestaanbaar". Wilpert 1) gaat nog verder met zijn beroep op de natuur: „Het sexueel verkeer buiten den echt is op zich zelf niet schadelijk en eerloos, wijl 't natuurlijk is. „Warum verbietet man etwas, was die Natur verlangt" ? Dr. Rutgers ^) zegt: „Wij zijn zóóver van de natuur afgedwaald, dat het natuurlijke ons schandelijk voorkomt". Dr. Wijnaendts Francken •') vindt 't argument „onnatuurlijk" tegen 't N. M. ingebracht „een belachelijke ongerijmdheid in onze huidige beschavingsperiode". Waartoe meer citaat. Luce clarius is, dat al deze schrijvers, stilzwijgend van een bepaalde opvatting uitgaan, en deze geen andere is dan die van den schrijver van de „elementen der sociale wetenschap" die sexueele onthouding zelfs „zondig" vindt, daar het „oneindig meer onnatuurlijk is dan het preventief verkeer". Onthouding stelt hij onvereenigbaar niet gezondheid en geluk en van daar de keuze in het alternatief : onthouding of N. M.: „wij moeten oimatuurlijk handelen." Hemelsbreed na moge het verschil zijn tusschen hen, die zooals Dr. Mensinga *), Dr. Schroder ») en zoovele andere geneosheeren het N. M. verdedigen, alleen daar waar ziekte der vrouw of de zorgen des levens verdere zwangerschap ongewenscht maakt en tusschen hen, die in het buiten-echtelijk verkeer niets immoreels zien, zooals de reeds geciteerde Engelsche 'schrijver, een Wilpert en anderen, doch waar door hen een beroep op de natuur gedaan wordt, stemmen zij in met het beginsel der revolutie, en openbaart zich een quantitatief, geen qualitatief verschil. Vóór men zich beroepen kan op 't begrip natuurlijk moet bewust of onbewust het antwoord vaststaan op de vraag wat de mensch is, wat de natuur van den mensch is, zijn wezen ; want 't is juist op de natuur van den mensch, op zijn wezen, op het mensch 1) 2) 3) 4) 5)

J. V. Wilpert. Die Ehe der Ziikutift. 1898 pag. 17, 31. Dr. J. Rutgers. Rasverbetering. 19U5 pag. 34. Dr. C. J. Wijnaendts Francken. Sociale vertoogen, 1907. pag. 95. Dr. Mensinga. Facultative Sterilitat. Dr. H. Schroder. »Die Vorbeuging der Empfangniss aus Ehenoth".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen