1907-1908 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 171

1()1 zich met succes van deze bediend liadden ten opziclite van hunne, door het een of ander zenuwlijden aangetaste, vrienden. De fout van Dubois is, dat hij zich blind staart op de verschijnselen langs psychischen weg ontstaan en daardoor de organische afwijkingen, die er misschien aan ten grondslag liggen te licht telt en geheel verwaarloost. Hierin schuilt natuurlijk een groot gevaar, vooral neurologen, die zoo dagelijks van hunne patiënten talrijke klachten vernomen, aan welke alle organische basis ontbreekt, zijn zoo licht geneigd tot gencraliseeren en bij een neuroselijder alles voor functioneel te verklaren en een nauwkeurig soms moeilijk en lastig onderzoek voor overbodig te achten. Wanneer nu nog daarenboven iemand als Dubois deze handelwijze tot systeem gaat verheffen, zullen vele lijders daar zeker de dupe van worden. Zoo zien wij dus, dat aan Dubois' traitement moral ook niet te onderschatten gebreken kleven en dat in lioofdzaak zijn succes berust op suggestie, al moge hij dit ook ontkennen. Voor Freud's psychoanalytische methode geldt 't zelfde echter nog in sterker mate. Tengevolge van zijne ervaring, verkregen bij het behandelen van hystericae is Freud tot de conclusie gekomen, dat de oorzaak van het zenuwlijden van deze patiënten zouden zijn pathogene herinneringen van onaangename gebeurtenissen, die niet voldoende zijn „abreagiert" d. w. z. waarop de normale reactie als laclien, weenen, uitbarstingen van toorn enz. zijn uitgebleven. Dit kan o.a. een gevolg hiervan zijn, dat de lijder kunstmatig het pijnlijke voorstellingscomplex uit zijne herinnering heeft verdrongen en uit zijn bewustzijn gebannen. Buiten het bewustzijn van den lijder leven deze complexen als 't ware een zelfstandig leven en oefenen eenc prikkeling uit op het zenuwstelsel, dat daarop reageert met een neurose. Geheel zonder eenige verbinding met het bewustzijn van het individu verkeeren deze complexen echter niet, vooral in het droomleven zouden zij zich uiten, maar ook in schijnbaar onbeteekenende alledaagsche handelingen „in die Psychologie des Alltagslebens" zooals in 't verspreken en vergissen komen zij aan den dag, zij 't dan ook zoo misvormd dat een niet eenvoudige analyse vereischt wordt om Iiieruit 't juiste beeld van de verdrongen complexvoorstelling te vooi'schijn te halen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen