1907-1908 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 150

140 foetns, zoo is er ook hunnerzijds geen bezwaar de moeder te redden door op indirecte wijze het leven van de vrucht op te offeren. Zoo wordt bi,] beginnende kanker van den nterus die uterus, ook al is deze zwanger, weggenomen, wat evenmin opgrond van de moraal verdedigbaar is, daar deze ook het indirect dooden veroordeelt. De gonceslieer heeft te handelen ook krachtens zijn eed, naar zijn beste weten. Een minder goeden raad te geven om zijn patientcsn ter wille te zijn is daarom principieel te veroordeelen. Wanneer dan ook Ur. Aletta Jacobs 1) niet op zich wil nemen de gevolgen als de aangeprezen middelen falen en zegt „evenals de geneesheer na 't mislukken van een kuur of een verkeerden raad, de onkosten daarvan niet voor zijn rekening neemt", laat zij buiten bespreking de moreelc verantwoordelijkheid van den geneesheer voor zulke raadgevingen. „Das natürlichste nnd sittlichste ist volle Abstinenz" (Kühner). Zooals door den patient zelf de zedewet, zij 't dan ook in den eersten graad, wordt overtreden, wordt door den geneesheer de plicht als arts naar zijn beste weten te handelen op zijde gezet. Deze overtreding te sanctioneeren is de vrucht van het materialisme, dat alle verhoudingen omkeert. Zoo wordt de geneesheer verantwoordelijk gesteld voor de gevolgen van daden die hij heeft afgeraden en omgekeerd zou de geneesheer niet willen dragen de verantwoordelijkheid voor de slechte gevolgen van raadgevingen, die hij wel heeft gegeven. Hoe grenzenloozc willekeur het gevolg is als men niet meer het beste weten ten richtsnoer heeft en den besten i-aad geeft, behoeft zeker geen breed betoog. Zij 't dan ook langs eenigszins anderen weg, ten slotte stem ik toch in met het resultaat, waartoe collega Damen ^) komt; en handhaaf mede zijne stelling dat men „de ecne font niet door een andei'e fout moet trachten goed te maken". Hoe zeer het materialisme het onbeneveld denken heeft vei'duisterd, blijkt ten duidelijkste uit de lichtgeloovigheid waarmede alL's wat ten nadeele van onthouding wordt gezegd aangenomen wordt en de ongeloovigheid waarmede de nadeelen ') van de bekende palliativa worden ontvangen. Daarom 1) Dr. Aletta H. Jacobs. De strijdwijze der doctoren Pinliliof en Meiides de Leon tegen bet N. M. 1904, pag. 12. 2) H. J. Uamen. De Katliob'et. Kindersterfte, Neo-Malllinsiani.srae, Huwelijk. 1904. 3} Dr. Mendes de Leon, geneesh. beschouwingen en waarnemingen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen