1909-1910 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 189

183 en daarna met de kleurstof eene lijn langs den omtrek van de hand getrokken; het meest evenwel is de hand tegen de muur gedrukt en daarna de poedervormige verf tegen de muur gestrooid, zoodat men eene ongekleurde handvormige figuur op den geverfden ondergrond krijgt. Zeer eigenaardig is het, dat Breuil en Cartailhac in de grot van Gargas op ééne plaats 67 linker handen vonden tegen 1 rechter, zoodat zich onwillekeurig de onderstelling bij ons opdringt, dat onze troglodyten al „rechts" waren en daarom met hunne rechter hand de linker bestrooiden. Onder deze handen komen ook oen aantal voor, waarmee Br. en C. geen raad weten; de vingers daarvan zijn zoo kort, dat het lijkt of ze verminkt zijn door er een paar koortjes af te snijden. Het lukte hen niet, zelf dergelijke figuren te maken door de vingers eenvoudig te buigen. Of men hier werkelijk aan gemutileerde handen mag denken? Zi] zelf aarzelen dit aan te nemen, als de ethnographic der Australiërs e.a. geen steun in die richting geeft. In het algemeen is voor een juiste beoordeeling der palaeolithische gegevens noodig ook waarnemingen te doen bij hedendaagsche volken, die in cultuur nog tot de steenperiode behooren. Reinach stelt zich ook op dit standpunt, als hij wil nagaan, waarom eigenlijk al die figuren eens gemaakt werden. Is het eenvoudig voor de aardigheid geweest, bij wijze van afleiding om, als zij niet op de jacht waren, het leven in de sombere grotten wat te veraangenamen? Of was het om de heldendaden van de jacht te vereeuwigen, dat zij de dieren, sommige door pijlen gewond, zoodat het bloed er uitstroomt, in beeld weergaven? Of was er werkelijk een drang tot beoefening der kunst om de kunst zelf? Al die vragen dringen zich aan ons op, zonder dat de figuren zelf ons veroorloven een definitief antwoord te geven. Reinach meent, dat men het antwoord moet trachten te vinden door studie der Australische volksstammen Ook bij dezen, zegt Reinach, komt het maken van figuren op rotswanden veel voor, maar vaak weten de inboorlingen zelf ook niet de reden, waarom zij het doen, zoodat het enkel doelloos en louter uit traditie schijnt plaats te vinden Zoo is het echter niet altijd. Er leven ook stammen, waarbij het geloof bestaat, dat iemand, die in het bezit is van de afbeelding van een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen