1909-1910 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 72

64 weinig zien. Nu, zei Evan, uw oogen zullen onverwachts geheel beter worden. De Heer heeft u noodig Hij had in de oogen van Dan gekeken, daarna ging hij voor het orgel zitten en begon te spelen, maar plotseling barstte hij in tranen uit. Volgens Bois begonnen in de tweede periode van het Réveil de bijeenkomsten eenigszins van aard te veranderen. De toespraak, waarmede hij elke bijeenkomst placht te beginnen, wordt weggelaten. De verzamelde menigte neemt als zoodanig de leiding op zich. De bijeenkomsten duren 7, 8, 9 uren en vaak langer. Nu komen in Roberts volgens Bois de psychische en parapsychische vermogens tot ontwikkeling. Want Roberts schijnt in steeds nauwer, steeds intiemer verbinding te zijn met zijn gehoor, in zich op te nemen de geringste vibraties of wijzigingen van het collectief gevoel, waardoor zouden moeten verklaard worden de agonieën, de contorsies, het snikken, het lachen. Al deze verschijnselen moeten volgens Bois in zeer veel gevallen door telepathie verklaard worden. Roberts draagt op wonderlijke wijze kennis van de onzekerheden, aarzelingen, angsten, worstelingen, waaronder de zielen der hoorders lijden. Later nog nemen de gaven der telepathie bij Roberts een nieuwe richting aan. Hij leest in de zielen der toehoorders de hindernissen, ciie de bekeering in den weg staan. Hij sommeert hen, die er tegen op zien zich dadelijk te vereenigen, dit te doen of de bijeenkomst te verlaten. In de laatste plaats dient gememoreerd te worden, „the silent week". Het was einde Februari 1905. Het geweldig succes en de enorme inspanning maanden achtereen hebben niet nagelaten invloed uit te oefenen, zoowel lichamelijk als geestelijk. Op de bijeenkomst, den 2!.2" Februari te Gwmavon, verklaart Roberts eensklaps, dat hij een vreeselijke boodschap moet brengen, en niet verder kunnende gaan, knielt hij snikkende op den grond. Het gehoor wacht met angst. Roberts zegt „er is een ziel verloren, het is te laat. te laat," en ten slotte, nadat men van alle kanten heeft gebeden, en geroepen roept hij opnieuw op een tragischen toon „het is verboden voor een verloren ziel te bidden". Den volgenden dag zou hij naar Breton-Ferry gaan. Het rijtuig

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen