1909-1910 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 42

34 te doen. Als pater Wasmami aanneemt en experimenteel aantoont, dat diersoorten door langzame wijziging uit andere ontstaan en zijne werken niet op den Index geplaatst worden, dan concludeert Hubrecht hieruit, dat Rome op weg is de evolutie te erkennen als de juiste opvatting van de ontwikkeling van het organisch leven op aarde. En als Wasmann den niensch en de menschenziel van de evolutie wil buitensluiten, dan wil Hubrecht hem die vrijheid niet misgunnen. Hieruit blijkt, dat Hubrecht eene verzoening tusschen don christelijken godsdienst en de evolutieleer mogelijk en aanstaande acht. Het raeerendeel der orthodoxe christenen is het hierin met hem zeker niet eens, daar zij gevoelen, dat de evolutie misschien is te rijmen met een eigen gemaakten godsdienst en zich verdraagt met een christendom zonder Christus, maar nooit kan saamgaan met het gelooven aan hetgeen de Heilige Schrift ons leert omtrent het ontstaan der levende wezens, de schepping en het wezen van den mensch en zijne plaats in de schepping. De diepe klove tusschen beide wordt aan ieder het best duidelijk, als het evolutiebeginsel doorwerkt en deze doorwerking blijft in de praktijk, waar nu nog veelal wordt voortgebouwd op de christelijke grondslagen. De groote massa staat nog grootendeels vijandig tegenover de evolutie, vooral in ons land, niet slechts de ongeletterden maar ook eene massa gestudeerden, ondanks de voortdurende populariseering der evolutionistische denkbeelden. Het best komt dit uit, wanneer de evolutieleer zich in hare consequenties openbaart. Een bewijs hiervan leveit het onthaal, dat de brochure van Bernelot Moens -) gevonden heeft, waarin hij plannen openbaart om de dierlijke afkomst van den mensch te bewijzen door het kweeken van bastaarden tusschen raenschen en anthropomorphe apen. Hij zelf beschrijft de ontvangst van zijne plannen aldus ~): „On 1' aurait cru passé, Ie temps oü elle provoquait des protestations indignées, 1' hypothese que 1' homme représente Ie développement supérieur d' une forme de mammifères, dont Ie singe anthropoide reste Ie type Ie plus rapproché. 1) H. M. Bernelot Moens : Waarheid, Proefondervindelijke onderzoekingen onfltrent de afstamming van den mensch. 2) H. M. Bernelot Moens : Aan hen, die willen denkeu.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen