1914-1915 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 157

149 en daartegen strijdt de geneesi<unde. De zonde, zoo zou men er kunnen bijvoegen, legt vloek op de natuur, en daartegen strijdt alle natuurbeheersching; en zoo ook de zonde ontreddert de samenleving en daartegen strijdt de studie van wet en recht." En niet alleen geldt dit voor het Universitaire leven, ook voor landbouw, nijverheid en handel, kortom bij alles „moet altijd de aandrift ontleend zijn aan het pogen om zonde en ellende te keer te gaan". Wat hier in 't algemeen gezegd is, geldt inzonderheid de geneeskunst, die haar roeping heef' in de wereld der ziekten. Daarover is geen verschil mogelijk onder Gereformeerden. De Christian science heeft geen oog daarvoor. Afgedacht van het verwerpen der middelen, beperkt zij de geneeskunde. Het arbeidsveld van den geneeskundige gaat ook over de hygiëne. In theorie althans, bestaat in Christelijke kringen geen verschil over de plicht om maatregelen te nemen, die de besmetting tegen gaan. Zelfs het vermoeden, dat iemand meiaatsch was, gaf den Joodschen priesters het recht, dezen persoon een week te isoleeren. Tijdens het woeden der pest in 1543 te Geneve, heeft CALvijN getracht door strenge quarantaine en volkomen afzondering der lijders de uitbreiding dier ziekte te voorkomen onder beding dat de wet der naastenliefde werd betracht, en het dus den zieke niet zou ontbreken aan verzorging naar lichaam en ziel. Zoo ook schrijft BEZA in 1578 . . . „Ik ontken al moesten we de pest voor de meest besmettelijke ziekte houden, zelfs in die mate dat de dood haar onvermijdelijk gevolg is, dat men daarom de roeping mag verlaten waarin God een iegelijk gesteld heeft". ') Zoo werd aan de bestrijding der ziekte een grens gesteld, door de zedelijke verplichting tegenover de zieken. De eigenlijke strijd betreft feitelijk alleen het geoorloofde der vaccinatie, wat een actief ingrijpen zou zijn in een gezond . lichaam. Dit zou zijn „God verzoeken en God vooruitloopen". Op de klank afgaande, en zonder op het verband te letten vinden zulken steun in de woorden; De gezonden hebben den medicijnmeester niet van noode, maar die ziek zijn. Verder wijzen zij er op, dat de poging soms faalt en het leven schaadt, waarbij de ') Tijdschrift voor Gereformeerde Theologie 1896. Het Calvinisme en de Hygiëne. Een bijdrage ontleend aan de geschiedenis der pest in Geneve in de 16e eeuw door C. VAN PROOSDIJ.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen