1914-1915 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 183

175 reeds heeft ontmoet. Een patient van PICK vertelt, dat hij altijd den indruk kreeg, wanneer hij een streek voor het eerst bezocht, of bij iemand aan een feestje deelnam, dat hij dit alles reeds eenmaal had beleefd. Soms kreeg hij dit gevoel op den dag zelf, gewoonlijk reeds na enkele minuten of uren, soms eerst op den volgenden dag, maar het was hem toch altijd volkomen helder en duidelijk. Misschien worden dan door de nieuwe indrukken gedachten opgewekt, die eenige gelijkenis hebben met dingen, welke men vroeger beleefd heeft, zoodat daardoor het geloof ontstaat, dat zij eigenlijk hetzelfde zijn. In enkele gevallen neemt men waar, dat het geheugen niet zwakker, maar omgekeerd sterker wordt dan onder gewone omstandigheden, zoodat men niet van een amnesie maar van een hypermnesie kan spreken. Gewoonlijk is het niet gemakkelijk dergelijke versterking vast te stellen, omdat men moeilijk van een bepaalde norma kan spreken. Men heeft echter dikwijls waargenomen, dat bij versnelde circulatie van het bloed in de hersenen, zooals bij koorts, het geheugen sterker wordt, ook in het incubatie-stadium van verschillende ziekten komt zulks voor. Verder heeft men meermalen opgemerkt, dat bij plotseling ernstig levensgevaar als het ware het geheele leven tot in de kleinste bijzonderheden in één enkel moment nog wordt doorleefd. Ook onder den invloed van vergiftiging met opium heeft men meermalen een sterker geheugen waargenomen ; gewoonlijk is dit echter niet van blijvenden aard, maar gaat alles spoedig weer voorbij, zoodra het vergift is uitgewerkt. Opmerkelijk is dat het geheugen soms slechts voor een bepaald deel versterkt is en de voorbeelden, die daarvan medegedeeld worden, zijn soms zoo merkwaardig, dat men ze ternauwernood kan gelooven, b.v. dat men zich iets zou herinneren wat men op 16 maanden heeft beleefd. Nauwkeurig beschreven zijn echter gevallen, waarin men zich talen wist te herinneren, die men reeds lang scheen vergeten te hebben. Van Duitschers, die 50 of 60 jaar en nog langer in Amerika hadden gewoond en sedert dien tijd geen woord Duitsch meer hadden gesproken, wordt verhaald, dat zij op hun sterfbed weer in hun moedertaal begonnen te bidden. *

* *

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen