1914-1915 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 175

167 heeft, dat zich dan ook buiten ons bewustzijn verder doet gelden. Daaraan zou het dan toe te schrijven zijn, dat niet alleen de onaangename gebeurtenis maar ook alles wat er aan vooraf ging uit het bewustzijn wordt verdreven. Toch blijven er in dit merkwaardig verschijnsel nog allerlei vragen over, die moeilijk op bevredigende wijze zijn te beantwoorden. Soms zijn de stoornissen zóó sterk, dat de patient niet alleen geen nieuwe indrukken kan opnemen maar bovendien ook allerlei ervaringen verloren gaan, die als het ware niet vast genoeg in het bewustzijn geworteld schenen te zijn. Een merkwaardig voorbeeld daarvan is het volgende geval. Een man van 30 jaar, zeer ontwikkeld, had tengevolge van een ernstige ziekte alles vergeten, zelfs de namen van de meest gewone dingen, zoodat hij alles opnieuw moest beginnen te leeren, evenals een kind; eerst de namen van de voorwerpen, toen de letters, het lezen en schrijven, enz. en daarna begon hij met het latijn, waarin hij snelle vorderingen maakte. Op een gegeven oogenblik veranderde dit echter plotseling en wreef hij met zijn hand over zijn voorhoofd, zeggende dat hij zoo'n vreemd gevoel had, alsof hij dat alles vroeger ook reeds geweten had. En het was van dat oogenblik af aan, dat hij zijn geheugen spoedig weer geheel terug kreeg. Nog sterker is het volgende voorbeeld van eene jonge Amerikaansche dame die na een langdurigen slaap de herinnering verloor aan alles, wat zij vroeger geleerd had, zoodat zij alles opnieuw moest herhalen. Eenige maanden later viel zij opnieuw in een diepen slaap en toen zij daaruit wakker werd, was zij weer precies dezelfde als voor den eersten slaap. Zij herinnerde zich alles volkomen juist, maar was daarentegen vergeten wat in den tusschentijd gebeurd was. Gedurende 4 jaar en langer bracht zij den tijd door, nu eens in dezen dan weer in dien toestand, maar zonder iets te begrijpen van hare dubbele persoonlijkheid. In haar gewonen toestand schreef zij b.v. een zeer nette hand, maar in den tweeden was dit zeer gebrekkig. Iemand, dien zij in haar eersten staat goed kende, moest in haar tweeden aan haar voorgesteld worden. Er bestond dus tweeërlei geheugen, waarvan het eerste verdween als het tweede verscheen en omgekeerd. Dit is de oorzaak, waarom men geneigd is in dergelijke gevallen ook aan tweeërlei bewustzijn te denken, maar den laatsten tijd is men min of meer kritisch tegenover dergelijke toestanden gestemd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen