1919 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 72

58

chischen Medizin" te voltooien is de empirie onvoldoende, de inhoud van mijn leerboek kan daardoor den empirischen practicus niet bevredigen." Aan de voltooiing van dat gebouw mee te arbeiden is HEINROTH'S ideaal, al weet hij, dat zijn arbeid in vele opzichten gebrekkig is. JOHANN CHRISTIAN AUGUST HEINROTH werd 17 Januari 1773 te Leipzig geboren, waar zijn vader chirurg was. In 1791 liet hij zich aldaar inschrijven als student in de medicijnen. Omdat zijn vader medicus was, wilde hij ook arts worden, zonder zich rekenschap te geven van zijn aanleg of zich af te vragen of hij eenige voorliefde had voor de medische wetenschap. Ieder verwonderde zich over die keuze. Vóór dien tijd had hij zich in de opste n die hij geschreven had als leerling van de Nicolaischule te Leipzig, steeds bezig gehouden met philosophische en religieuse problemen. In zijn nu volgenden studententijd heeft hij zich vooral practisch bekwaamd en dacht minder aan godsdienst en wijsbegeerte. Maar toen hij in 1801 zijn studiën volbracht had, kwam zijn oude liefde weer boven, vooral door het lezen van de werken van FICHTE. Hij begon er nu over te denken predikant te worden, maar vond dit practisch niet uitvoerbaar en ging als lijfarts van een Russischen graaf met dezen mee naar Italië. Van 1803 tot 1805 was hij assistent in het Jakobshospitaal te Leipzig. In dien tijd stierven zijn ouders en ook zijn zuster, 't geen een diepen indruk bij hem achterliet. Daardoor kwam hij tot de gedachte liever theologie te gaan studeeren ; ging zelfs daarvoor naar Erlangen, maar moest dit plan weldra pecuniae causa laten varen. Hij keert terug naar Leipzig en promoveert vier weken later. Reeds spoedig maakte hij zich naam door zijn voorlezingen over Anthropologic, die hij in 1806 te Leipzig hield voor een zeer groot publiek, dat van heinde en ver toestroomde. Over de diepzinnigste vraagstukken van 's menschen wezen redeneerde hij met 't grootste gemak, in de duidelijkste bewoordingen en in een prachtigen stijl. Met zijn heldere, klankrijke stem sleepte hij vanzelf zijn toehoorders mee. In 1811 werd hij benoemd tot professor in de medicijnen en wel speciaal in de „psychische Heilkunde". Hij was de eerste professor in de psychiatrie in Duitschland en verscheidene jaren de eenige. Daarbij was hij geneesheer aan het „Zucht-Waisen-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen