1919 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 162

148 en daar ook mogelijk is. Dit ligt natuurlijk voor de hand, daar men volgens genoemde opvatting in de zielsziekten slechte ziekelijke hersenprocessen bestudeert. Het door mij voor een deel aan JELQERSMA ontleende systeem der psychosen gaat uit en is gebaseerd op onze Christelijke beschouwing omtrent het wezen der ziel; dit sluit natuurlijk tegelijker tijd een bestrijding van alle andere systemen in. Vandaar dat ik' wel JELGERSMA'S klinische opvattingen kon overnemen in hoofdzaak, maar zijn verklaring der zielsuitingen als materiëele processen moet bestrijden. Waarschijnlijk zal mij, door hen, die niet op ons standpunt staan, worden toegevoegd, dat mijn uitgangspunt omtrent het wezen van den mensch als ziel en lichaam, een dogma is. Een dogma echter dat, ik behoef dit eigenlijk niet te zeggen, steunt op Gods Woord. Wij zullen dit natuurlijk direct toegeven. Zeer terecht merkt echter JASPERS (1. c. blz. 193) op, dat ditzelfde ook geldt van de formule: Zielsziekten zijn hersenziekten. Deze opmerking van JASPERS kan niet anders dan juist genoemd worden, daar nog nimmer de oorzaak der zielsverschijnselen door processen in de hersenen is kunnen worden aangetoond af waarschnlijk gemaakt. Ook dit wordt door JASPERS erkend. JASPERS' Algemeine Psychopathologie is dan ook mijns inziens verreweg het beste werk, dat over dit onderwerp geschreven is, daar hij heel weinig gebruik maakt van psychologische veronderstellingen en vooral niet van anatomische en materiëele speculaties ; slechts ervaringsfeiten worden door hem in onderling verband behandeld. Op grond van zijn psychologie komt hij evenals wij tot de meening, dat het slechts mogelijk is voor wat wij de secundaire zielsziekten genoemd hebben, om scherp begrensde ziektebeelden te onderscheiden, terwijl we de rest, d.w.z. de primaire zielsziekten van mijn systeem slechts als typen en groepen van psychosen met talrijke overgangen kunnen bijeen voegen. Op grond hiervan bestrijdt hij KRAEPELIN, die zooals ik vroeger heb opgemerkt deze opvatting niet deelt en juist het als een voornaam principe in de psychiatrie huldigt, zooveel als mogelijk is scherp belijnde ziektebeelden te construeeren, zooals voor de ziekteleer van het lichaam geschiedt. JASPERS acht dit streven van KRAEPELIN wel prijzenswaardig, maar nog praematuur, daar onze kennis omtrent het verband van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen