1919 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 119

105

andere middelen en andere wegen om een kranke ziel langs directen weg te genezen. „Die macht bezat Jezus, maar ook zijn Apostelen; waarom zouden wij ook die kracht niet kunnen deelachtig worden ? De Apostelen deden deze wonderen door het geloof; waarom zou ons geloof ook niet zoo levendig en krachtig kunnen worden ?" Daartegen zij opgemerkt, dat de Apostelen de gave der gezondmaking niet bezaten, omdat hun geloof zooveel grooter was dan b.v. het geloof der talrijke martelaren uit de dagen der hervorming. De gave der gezondmaking moet niet beschouwd worden als een vrucht van het geloof, maar als een zeer bijzondere gave, die, naast •de gave des geloofs, door den Heiligen Geest kan geschonken worden. ^) De ervaring leert ons, dat die gave in de 2e eeuw na Christus allengs is uitgestorven en nu niet meer bestaat. -) HEINROTH neemt hypothetisch aan, dat zulk een wondere kracht in ieder mensch zich zou kunnen ontwikkelen door een krachtig geloof, en wil, dat de ervaring uitspraak zal doen of zijn hypothese waarheid bevat. Mij dunkt, we mogen, honderd jaar later, wel zeggen, dat de ervaring uitspraak gedaan heeft en wel in ontkennenden zin. Er zijn geen mannen opgestaan, die door hun groot geloot in Christus, door wil, blik of aanraking in staat waren krankzinnigen te genezen; die de macht bezaten om langs directen weg iemands zielelijden te doen verdwijnen. HEINROTH ziet een aanduiding van de mogelijkheid van een zoodanige methode van genezen in het magnetisme. Dit verschijnsel is voor hem nog vrij duister, maar wel heeft hij er eenig denkbeeld van, dat een genezing door magnetische werking voornamelijk berust op een sterk geloof; in onzen tijd zouden we zeggen : berust op suggestie. Er is hier echter een groot verschil tusschen de hypothetische wondergenezing van HEINROTH en de genezing door suggestie; 'bij de laatste is het geloof te vinden bij den patient en bij het eerste zou er een bijzonder krachtig geloof aanwezig moeten zijn bij den geneesheer. Hier is dus eigenlijk geen vergelijking mogelijk. Men zou kunnen vragen: zijn er dan geen christenen geweest. ') Zie 1 Cor. 12 : 9. 2) CALVIJN, Dr. H. H. KuYPER. Zie: Dr. WIERINGA, Oenezing van ziekte op het gebed. Org. van de Chr. Vereen, van Natuur- en Geneeskundigen, 3e Jaargang, 1904, p. 5. • Orgaan 1919

8

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen