1919 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 140

126 standpunt is dit weer heel gemakkelijk te verklaren. Laten wij eens veronderstellen, dat twee lijders aan dem. paralytica precies dezelfde afwijkingen in hun hersenen hebben, dan zullen deze voor beiden een gelijke belemmering aan de functioneering der ziel stellen; was nu de geaardheid van hun ziel ook volkomen gelijk, dan zouden zij ook dezelfde verschijnselen van secundaire zielsziekte vertoonen. Deze gelijkheid bestaat echter nooit en het gevolg hiervan is, dat zij in de symptomen hunner zielsziekte duidelijk verschillen zullen doen zien. Immers aan sommige eigenschappen der ziel, die voor beide individuen verschillen, zullen misschien geen hindernissen in den weg worden gelegd door de afwijkingen in de hersenen, anderen zullen weer zwakken of sterken tegenstand ondervinden; het resultaat is, dat, wat van de zielsfunctie tot uiting kan komen en als 't ware de hindernis passeeren, bij beide individuen niet gelijk kan zijn, daar hun zielsgeaardheid ongelijk is en dus reeds voor het passeeren van den hinderpaal ongelijkheid bestond. Nemen we nu nog in aanmerking, dat ook de afwijkingen in de hersenen bij verschillende lijders wel nooit precies gelijk zullen zijn, dan is 't ons volkomen duidelijk, dat de verschijnselen der symptomatische psychosen bij elk individu zullen moeten verschillen. Zoo meen ik, dat we moeten verklaren b.v. de verschillende vormen der dem. paralytica. De histopathologische veranderingen in de hersenen zijn hiertoe niet bij machte, daar het.nooit gelukt is b.v. den melancholischen en den expansieven vorm der dem. paralytica histopathologisch van elkander te onderscheiden. Ik meen, dat we dus wel genoodzaakt zijn aan te nemen, dat hier de individueele geaardheid van de ziel een rol speelt en dat deze voor een deel bijdraagt om het vormtype der dem. paralytica te bepalen. Dat de aard van het virus van groot belang is voor deze kwestie, geloof ik niet, daar dit slechts door aantasting van het hersenweefsel in staat is de secundaire psychose te verwekken. Het is een bekend feit, dat tegenwoordig de klassieke expansieve vorm der dem. paralytica, die zich kenmerkte door zijn avontuurlijke grootheidsideeën, veel minder voorkomt dan vroeger; nu treft men meer den melancholischen vorm aan. Ik meen, dat dit noch door een misschien mogelijke wijziging in de virulentie of toxiciteit van de spirochaeta pallida, noch

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen