1919 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 143

129 deze oorzaken niet voldoende kunnen bestrijden of deze niet goed kennen, zooals bij epilepsie en dem. praecox het geval is, staan •we machteloos. Zoo is er o.a. bij de dem. arteriosclerotica en senilis van een therapie geen sprake. Over 't algemeen is de therapie bij de symptomatische zielsziekten vrijviel impotent; slechts bij acute intoxicatiepsychosen kunnen wij door onthouding van het gif iets bereiken. De materieele verzorging der lijders staat dan ook bij de secundaire psychosen op den voorgrond. Hierin vinden we weer een tegenstelling met de primaire psychosen, ook daar is de materieele verzorging wel van belang, maar niet de hoofdzaak; bij deze moet de therapie recht op zijn doel afgaan n.l. een psychotherapie zijn. Ik zou hier de bespreking der symptomatische psychosen kunnen beëindigen, ware het niet, dat misschien menig lezer zijn verbazing zal uiten over het feit, dat door mij de dem. praecox, die toch van de secundaire zielsziekten wel het meeste slachtoffers onder het menschdom maakt, door mij zoo weinig genoemd is. Dit is door mij niet zonder reden geschied. Ik ben er namelijk vast van overtuigd, dat vele gevallen, misschien wel een belangrijk aantal, die tot de dem. praecox worden gerekend, ten onrechte onder dezen vorm van krankzinnigheid worden gebracht en feitelijk onder de primaire zielsziekten thuis behooren. Zoo wil ik er op wijzen, dat de histopathologische veranderingen, die bij de dem. praecox kunnen worden aangetroffen, zelfs na jaren lang voortduren dezer psychose, zeer gering zijn. Ze staan in geen enkel opzicht in verhouding tot den ernst en duur van het lijden. De intoxicatie, die de oorzaak zou zijn der dem. praecox, is vrijwel hypothetisch. Veel is daarover geschreven, veel onderzocht en geëxperimenteerd, maar nooit met eenig resultaat. De primaire zielsziekte verloopen steeds, zooals wij gezien hebben, binnen de grenzen van psychologische processen, en dit geldt niet voor de dem. praecox. De verschijnselen dezer psychose zijn niet als psychologische processen begrijpelijk en verklaarbaar. Dit zou dus sterk pleiten tegen de opvatting, dat zelfs een deel der als dem. praecox beschouwde gevallen tot de primaire zielsziekten zou behooren. Dit is zeker juist. Maar, zoo wil ik vragen, kennen wij dan alle psychologische processen ? Is het niet mogeOrgaan 1919

,

9

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen