1921 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 15

3

voor het vak; er is ook meer noodig dan de wensch van den candidaat. Vergelijk het beroemde voorbeeld van PARSONS „the would-be doctor". Kan men het dan niet stellen met een gemoedelijke bespreking, zooals PARSONS dit deed in Boston met de leerlingen, die pas de school hadden verlaten ? Ook hierin ligt veel goeds, vooral wanneer dit gepaard gaat met de toelichtingen over bepaalde beroepen, de kansen, die er bestaan, om juist in dit bepaalde beroep veel kans te maken, om vooruit te komen enz. Maar niet ieder is een menschenkenner als PARSONS en stel, dat er vele zoodanigen gevonden werden, die daaraan hun tijd wilden geven, dan zou men toch het voorgestelde doel niet bereikt hebben. Wel mag in dit opzicht toegegeven worden, dat men door den gemoedelijken toon en door het gemoedelijk onderzoek meer zal te weten komen van de zedelijke eigenschappen, waarvan men door een stelletje vragen, daarop betrekking hebbende, liefst nog volgens een schema, heel weinig of niets te weten komt. Ook zou men kunnen wijzen, maar dan nog meer dan anders, op de gevaren van zedelijken aard, aan verschillende beroepen verbonden, terwijl dan tevens de aandacht kan gevestigd worden op die beroepen, waarbij men met zijne godsdienstige opvattingen in conflict komt (o.a. zondagsheiliging) of op andere wijze moeilijkheden zou ondervinden. Kan men niet sympathie opwekken voor bepaalde beroepen door deze in de lessen op school te behandelen en eventueel door kinematografische voorstellingen de leerlingen te laten inleven in de beroepen ? Ik meen, dat we hiermede de kinderen wat dichter bij het werkelijke leven brengen en kan me ook wel indenken, dat op deze wijze enkelen voor bepaalde beroepen, die ze interressant of „leuk" vinden, terwijl later blijkt, dat ze in die beroepen goed geslaagd zijn. Maar, al kunnen we ook dezen factor niet missen, voldoende mag ook dit niet geacht worden. Zelfs de zoo nuttige handenarbeid en eventueel de werkschool schieten nog te kort, om voldoende gegevens te verstrekken. „De rechte man op de rechte plaats" wordt van alle kanten gevraagd. Mislukkingen geven ellende en moeilijkheden voor het individu en zijn schadelijk voor de gemeenschap. De misère door den oorlog, de 8-urige arbeidsdag, het groote verlies aan jonge mannen stellen bijzondere eischen, waardoor men om een staande uitdrukking te gebruiken, niet verkwistend mag zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen