1923 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 29

21 De Spr. ontwikkelde verder, hoe de zonde ook deze transformatie, waarvoor de mensch bestemd was, heeft gedesorganiseerd, door toe te lichten, hoe ethische ontwrichting ook bij tal van ziekteprocessen een rol speelt, b.v. bij sexueele zonden, onmatigheid, dronkenschap, etc. en dus de zonde ook het lichamelijk leven desorganiseerde. En eindelijk ontwikkelde hij kort, hoe Christus den dood eerst in zedelijken zin overwonnen heeft aan het kruis en door Zijne opstanding en a'zoo wederom het sterven van den Christen tot een doorgang naar het leven en dus weder tot eene transformatie maakt.

DISCUSSIE. De heer SCHERMERS vraagt opheldering omtrent de 7e stelling, nl. wat 't verschil is tusschen „eeuwig" en ,,altijddurend", en tusschen ,,dood" en de daar bedoelde transformatie. Heeft men hier niet te doen met verschillende woorden die eigenlijk hetzelfde beteekenen? Prof. VISSCHER zegt, dat „eeuwig" in de H. Schrift niet „altijddurend" beteekent, maar slaat op het verschil tusschen de zienlijke, tijdelijke en de onzienlijke, eeuwige spheer. Eeuwig leven is een leven van een andere orde. In 't leven in deze wereld, in het tijdelijke gebeuren de dingen in successie. De H. Schrift plaatst daartegenover de grond van de verschijnselen als van een eeuwige orde. Het .,eeuwige" brengt ons in de spheer van het goddelijke. Die orde is voor ons in menig opzicht zelfs onvoorstelbaar; dat is niet een wereld van successie, als waarop onze voorstellingen zijn aangelegd. Wanneer Paulus daarvan zegt, dat hij dingen gezien heeft, die 't hem niet geoorloofd is uit te spreken, dan bedoelt hij, dat hij ze niet k a n uitspreken. De mensch kent die wereld alleen intu'itief, Hoe de mensch eenmaal in die ideëele orde kennen zal, daarvan hebben wij geen voorstelling. Wat 't verschil tusschen ,,dood" en ,,transformatie" betreft: Paulus spreekt in den brief aan de Thessalonisensen over het veranderd worden in een punt des tijds. Dit staat tegenover wat in het graf geschiedt, waar het corj»reele zijn ook uitgezuiverd, getransformeerd wordt, maar niet in een punt des tijds. De heer J. P. DE GAAY FORTMAN dankt spreker er voor, dat hij dit onderwerp van theologisch-philosophisch standpunt heeft willen belichten. Vooral wat in stelling I staat kan ons natuur- en geneeskundigen nooit genoeg voor den geest staan in ons wetenschappelijk werk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen