1923 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 25

17

stilstaan van levensprocessen heeft plaats gegrepen, er toch vóór den val geen dood was in religieus-ethischen zin. 7. De bestemming des menschen was niet een altijddurend leven op deze aarde, maar het eeuwige leven. Biologisch beschouwd zou, afgezien van de zonde, het levensproces van den mensch eindig geweest zijn, maar dit einde zou niet geweest zijn ,,dood", doch een transformatie, die het leven tot volle ontplooiing brengen moest. 8. ,,Dood" noemt den religieus-ethischen toestand der zonde, die ook aan het levenseinde des menschen ee" 2igenaardig karakter verleent. 9. Zooals de Schrift onder het leven niet slechts biologisch leven begrijpt, maar het leven van den beelddrager Gods in hoogeren redelijken, religieus-ethischen zin, zoo moet ook „dood" een verderstrekkende beteekenis verkrijgen. 10, De Chr, religie erkent den mensch als een eenheid van lichaam en ziel. Desorganisatie in het zielkundige desorganiseert dus ook het lichaam. De zonde is de oorzaak, dat het levenseinde niet meer is transformatie, maar dood in den gevreesden zin des woords, 11, Christus is overwinnaar des doods in religieus-ethischen zin, 12, De eenheid met Christus maakt het levenseinde van den Christen weder tot een transformatie, zijn dood wordt doorgang tot het leven, voert den mensch tot zijn eindbestemming in de volle ontplooiing van hetgeen in Gods bee'd is gegeven. Zijn dood is moment in het eeuwig leven. De volgende Toelichting geeft in hoofdzaak den inhoud weer van hetgeen de spreker aan de hand dier stellingen betoogde. 1. In het religieuse leven openbaart zich steeds een diep gevoel van afhankelijkheid. In het religieus bewusfzijn verschijnt God de Heere in de majesteit Zijner heerlijkheid, in de grootheid Zijner macht. Tn alle vormen van religieus leven is iets daarvan te speuren, zoodat ook bij de natuurvolken deze afhankelijkheid van als goden erkende machten duidelijk optreedt. In het wezen der religie heeft dan ook dit afhankelijkheidsgevoel eene plaats. Zonder dit is er geene religie. Uit den aard der zaak beperkt zich dit afhankelijkheidsgevoel niet tot het ik alleen, maar strekt zich uit over het gansche wereldbewustzijn, waarvan elk menschen-ik de drager is. De religieuse mensch stelt dus krachtens zijne religie de wereld der verschijnselen gelijk hij die onderkpnt eveneens afhankelijk van dien God, dien hij in de diepe roerselen zijner ziel ontmoet. Zoo wordt het dus uit het wezen der religie verklaarbaar, dat overal religieuse beschouwingen worden aangetroffen met betrekking tot den oorsprong en het gansche wereldproces. Wel dragen deze steeds den stempel der algemeene ontwikkeling der cultuur en van den

|

! i '

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen