1923 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 26

18 stand der wetenschap, maar zij blijven des al niet te min hun religieus karakter bewaren. Kosmogoniën en theogoniën zijn dus aan het religieuse leven der menschheid inherent, ook al dragen zij alle zonder onderscheid de teekenen der eigenaardige karaktertrekken, die het geheele geestesleven der onderscheidene volken typeeren. Zoo is het dus a priori reeds te verwachten, dat ook de Christelijke religie in overeenstemming met haar gansch eenige wezen een eiger licht over de wereld in haren oorsprong en ontwikkeling en doel zal doen opgaan. In de leer der schepping en onderhouding der wereld, in haar geheele conceptie over de verhouding van God en wereld, zelfs in haar Godsleer spreekt zij haar theïstisch karakter uit. Heel het wereldproces in de oneindige veelheid en grootheid, waarin het zich aan ons voorstelt, alsook in de oneindige kleinheid zijner bijzonderheden kent de Christelijke religie als een gewrocht Gods, dat zij eenerzijds principieel van zijn \Vezen onderscheidt en dus als creatuur stelt, maar ook anderzijds religieus-ethisch waardeert als voertuig voor de openbaring van zijn goddelijk Wezen. Alle creatuur verkrijgt hier dus de strekking om de heerlijkheid Gods te doen uitblinken in de werken Zijner handen. 2 en 3. Het gevolg, in het wezen der religie zelf gegeven, is dus eene religieus-ethische waardeering van het wereldproces in het algemeen, van het natuurproces in het bijzonder, m, a. w. de Christelijke religie is draaggrond voor een Christelijke wereldbeschouwing. Als elke wereldbeschouwing schept deze zich een eigen taal, waarin de woorden naast de eerste concrete beteekenis een gekerstenden zin verkrijgen. En het ligt voor de hand, dat bij alle vraagstukken, die ons op de grensgebieden tusschen de exacte en geestelijke wetenschappen brengen, wij steeds deze onderscheiding hebben voor oogen te houden om een dreigend misverstand en daarmede vertroebeling der vraagstukken te voorkomen. Zonder deze voorzorg kan een debat tot gsene verheldering van inzicht leiden, voert het noodwendig tot meer verwarring. Voorbeelden daarvan zijn te vinden in meer dan eene uitspraak in het debat op 23 Dec. 1921 in dezen zelfden kring gehouden. De dood als biologisch verschijnsel werd daarbij niet steeds onderscheiden van de beteekenis die dit woord in de Heilige Schrift en daarmede ook in het Christelijk spraakgebruik heeft verkregen. 4. Dat inderdaad woorden een tweeërlei zin hebben kunnen, daarvan zijn woorden als ,,dood" en ,,leven", maar ook tal van andsre een voorbeeld. Het hart en het oog, de hand en de voet, woorden voor levensfuncties als ademen en zien zijn treffende exempels. Om nu tot leven en dood ons te bepalen, de tweeërlei zin moge b.v. blijken uit Joh. 3 ; 36, waar sprake is van een eeuwig leven

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen