1926 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 12

4 Wanneer men een aantal insecten met elkaar vergelijkt, zijn de monddeelen op het eerste gezicht heel verschillend, maar in den grond der zaak blijken zij uit dezelfde elementen te zijn samengesteld. De schedels van den mensch en allerlei zoogdieren, die uitwendig veel verschillen, blijken uit dezelfde beenderen opgebouwd te zijn. Wijst dit niet op een gemeenschappelijke afstamming? In de tweede plaats blijkt er homologie te bestaan tusschea de organen, die we bij verschillende dierenklassen aantreffen. Vaak worden de longen als voorbeeld aangevoerd. De meeste visschen hebben een zwemblaas, die een zakvormige uitstulping is van den slokdarm. De dipnoi hebben een dergelijk orgaan, maar gebruiken dat voor de ademhaling, wanneer de rivieren uitgedroogd zijn. Bij de amphibien treedt een dergelijk orgaan een deel van het leven als long op. De longen van reptielen, vogels en zoogdieren zijn nog beter ontwikkeld. Men vat dit dan zoo op, dat al deze organen in den grond der zaak hetzelfde orgaan zijn, maar in verschillende stadia van ontwikkeling. Een derde argument ontleent men aan de rudimentaire organen. Men kent de stokpaardjes. De vleugelstompjes van den kiwi, de heupbeenderen van de slang en het bekken van den wa!visch. In dit verband kunnen ook verschillende afwijkingen genoemd worden, die zoo nu en dan bij den mensch en bij dieren optreden. Wanneer bij een mensch overtollige tepels gevonden worden, liggen deze op de z.g. melklijn. Soms vertoont een menschenhand abnormale spieren en dat blijken dan vaak spieren te zijn, die bij den mensch nutteloos zijn, maar bij een aap normaal voorkomen. De abnormale beharing van een menschenlichaam doet denken aan de haarbekleeding, die bij dieren regel is. Ook aan de embryologie worden verschillende argumenten ontleend \oor de evolutieleer. Ook bij de embryo's vinden we verschillende rudimentaire organen. Zoo heeft het embryo van den baardwalvisch tanden, die later verdwijnen. Dat een levend wezen bij de ontwikkeling van ei tot volwassen dier verschillende stadia doorloopt, heeft op zich zelf nog niets te maken met de evolutieleer. Men heeft echter gewezen op de omwegen in de embryologie. Het embryo van een zoogdier heeft

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen