1931 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 19

15 der Individuen zu betrachten; die Herkunft, die fragliche phylogenetische Qeschichte, ist uns nur von sekundarem Interesse". Bij tal van ziekten is de erfelijkheid vastgesteld, en aangetoond dat sommige berusten op een dominanten factor, b.v. polydactylie, hypertensie, nachtblindheid, neurotische spier-atrophie (Charcot-Marie), andere op een recessieven factor, doofstomheid, diabetes, bepaalde zenuwziekten en psychosen; andere op een wisselenden factor '). Bij dominant zijn wordt schier geen generatie overgeslagen, bij recessief worden vaak geslachten voorbijgegaan. Ook is het van belang dit te weten met het oog op de nakomehngen. Inteelt bij dominanten factor blijft zonder effect, terwijl bij recessieven aanleg de gevaren vermeerderen, zooals blijkt o.a. uit het meerdere voorkomen van dergelijke ziekten onder de Joden. Ook voor de therapie is het van beteekenis. Wat niet van het milieu afhankelijk is, is gevolg van den erfelijken aanleg en omgekeerd. Milieu-invloeden zijn te bestrijden, wat gevolg is van den erfelijken aanleg niet. Wie b.v. de hypertensie als erfstuk beschouwd, zal niet zoo op het gebruik van tabak letten als Prof. Pel. Van groote beteekenis zou het zijn voor de prophylaxis de oorzaken van het eerste ontstaan van bepaalde ziekten te kennen, doch zelfs van syphilis en alcohol is de uitwerking nog niet bekend. Experimenten op groote schaal toonen zelfs naast beschadiging, ook een gunstige selectieve werking. Verder ook van beteekenis voor : a. de levensverzekeringsmaatschappijen; b. voor rechtspraak en rechtswetenschap; c. voor de eugenese. a. De levensverzekeringsmaatschappijen. Geheel het instituut der levensverzekering berust op de prognose van den levensduur. Deze toch hangt eenerzij ds af van de erfelijke constitutie, anderzijds van uitwendige invloeden. Dank zij het materiaal, dat haar ter beschikking staat, is het gelukt aan te toonen het verband van den levensduur tot den erfelijken aanleg en dit statistisch vast te leggen, en is daarmede de verzekeringsleer ontstaan '). Nu is het niet meer noodig alleen gezonden aan te ne1) Dr. Baur, Dr. Fischer, Dr. Lenz. Menschliche Erblichkeitslehre 1927. 2) Prof. Dr. G. Florschütz. VersicherunsSslehre Die Biologie des Person 4e Band pag. 85—121.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen