1932 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 53

49 loo! of ongeloof, van een meer of minder buigen voor het wonder. In principe is het van God een even grote wonderdaad, een amoebe, ja zelfs het eenvoudigste levend eiwit te scheppen, of een leger walvissen, het simpele mineraal of de hemelhoge bergketens der Himalaya. Er is tussen dat alles slechts een gradueel, geen principieel verschil. Natuurlik was God machtig. Hij is de /I/-machtige. Zowel hij, die vasthoudt aan de 6 scheppingsdagen als de man, die van millioenen spreekt, beiden geloven, als ze Christenen zijn, in het wonder, omdat ze geloven in God als de Schepper. Het is maar de vraag, hoe heeft God geschapen, hoe is de wereldgeschiedenis geweest. Voor mij zit de grote moeilikheid in de fossielen. Het blijkt dat de fossielen in habitus en eigenschappen volkomen overeenstemmen met resente levende organismen. Enkele groepen, zoals de trilobieten en de graptolieten, Sigillaria's en Lepidodendrons zijn geheel uitgestorven. Toch kunnen we van de meesten van hen en ook van alle overige fossielen de omstandigheden rekonstrueren waaronder ze geleefd moeten hebben, en wel met behulp van de kennis die we van het leven der resente vormen bezitten. Zo vinden we b.v. in een bepaalde formatie als versteend een hele koraalrif-fauna en we stellen ons voor, dat deze fauna vroeger in gelijke omstandigheden als de tegenwoordige heeft geleefd. In ons karboon vinden we alleen moerasplanten. Ran het ontbreken van jaarringenis te zien dat deze uitgestorven flora leefde in een tropies klimaat, hetgeen o.a. overeenstemt met de grote afmetingen der planten. Hun groeisnelheid was al even beperkt als die der tegenwoordige planten, hl maken we de uitwendige omstandigheden als temperatuur, vochtigheid en voeding zo gunstig mogelik, een plant zal nooit sneller groeien dan in overeenstemming is met zijn aard. Zelfs wordt elk van deze faktoren dodelik als de invloed ervan te groot wordt. Een plant kan gemiddeld geen hoger temperatuur verdragen dan pl.m. 45 C , terwijl de groeisnelheid voor vele planten reeds bij pl.m. 30' C. zijn hoogtepunt bereikt (het bekende „optimumpunt"). Bij te veel water „stikt" de plant, bij te veel mest „verbrandt" de plant. De genetiese verklaring die de historiese geologie ons biedt, b.v. van de Old red sandstone, van het karboon, van krijt en mergel enz. is volkomen logies en geheel bevredigend. Van Deursen heeft bezwaren, en wel tweeërlei: ten 1ste is

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen