1932 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 126

120 'k Weet het wel, dat zegt nog wel niet alles. Want 't is mèèr voorgekomen, denk aan de sociale kwestie, dat de wereld ons in sommige opzichten voorging en wij moeten volgen. Maar 't noopt ons toch wel ora hier in hooge mate voorzichtig te zijn en zeer, zeer nauwkeurig, ook in onze eigen- kringen, waar deze ideeën toch óók reeds bij sommigen t.o.z.h. beginnen door te dringen, de geesten te beproeven. Immers daar komt het hier op aan. Wij kunnen de dingen wel kunstmatig isoleeren en zeggen : om dit alles gaat het ons niet, maar alleen om de vraag, wat wij als medici in bepaalde gevallen in huwelijksmoeilijkheden voor raad moeten geven. Maar vergeten wij het niet, de dingen zijn ook hier hoogst gecompliceerd. En dat voor sommigen hier problemen liggen, komt niet zelden — let wel, 'k zeg niet, dat dat in alle gevallen geldt — maar komt niet zelden toch voort, doordat men onder invloed van de moderne geestessfeer a priori reeds scheef tegenover de vragen staat, terwijl men reeds heel wat verder zou komen, als men resoluut al wat in deze naturalistische richting, deze richting van genotskultuur wees, bij zich wist uit te bannen. Wij wenschen nu in de tweede plaats iets breeder stil te staan bij het R.-Katholieke standpunt in deze. Pater Bender uit Huissen, een van de specialiteiten op het gebied der moraal-theologie, inzonderheid met betrekking tot dit vraagstuk, was zoo vriendelijk mij schriftelijk uitvoerig zijn zienswijze in deze mee te deelen, terwijl ook meerdere geschriften van R.-K. zijde ons hiervoor ten dienste staan, o.a. de pauselijke Encycliek : „Casti Connubii"' van 1931, het reeds genoemde uitvoerige Verslag van het Nijmeegsch Congres en een zeer interessant geschrift van Pater ten Have, die de zaak zuiver moraal-philosophisch behandelt, terwijl wij eindelijk nog kunnen noemen het boekje van Dr. Fortman en flusems over het Neo-Malthusianisme. Wij dienen dan uit te gaan van wat volgens Rome eigenlijk het wezenlijke van het huwelijk is. En dan staat dit voorop, dat het huwelijk, naar Roomsche beschouwing, men leze b.v. genoemde Encycliek, niet door menschen is ingesteld, maar door Qod Zelf, den Oorsprong onzer natuur, zooals het hier zeer karakteristiek wordt uitgedrukt. En het voornaamste doel van dat in de goddelijke natuurwet rustende huwelijk is volgens het Kerkelijk Wetboek het voortbrengen en opvoeden van kinderen en daarin de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen