1932 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 149

143 is verpleegd. De vrouw komt thuis; na eenige dagen hernieuwde zwangerschap, gevolg: verergering der buikgeschiedenis. Bovendien na zes maanden een Engelsche ziekte bij beide kinderen, zóó zwaar als zelden gezien wordt. De vrouw bevalt ten slotte onder veel misère in het ziekenhuis; na eenige weken terug, verwelkt en miserabel, moeite doende haar kindje zelf te zoogen; binnen eenige weken hernieuwde zwangerschap. Ik vraag U, kunnen wij met oprecht gemoed in zulke kinderen „het erfdeel des Heeren zien", de „zegen", de „belooning"? De echtgenoot, over deze droeve historie onderhouden, antwoordt: „Daar zijn de vrouwen voor !" Ik geloof, dat een Christen die onder omstandigheden als hier genoemd, een kind verwekt, daarmee zonde doet! En ieder die hier durft zeggen : „Zijt niet bezorgd. God zal het voorzien", is mede veroordeeld. Zoo meen ik dat wel degelijk beperking van het kinderaantal eisch kan zijn van Christelijk beginsel — of anders geformuleerd: Er zijn omstandigheden, waarbij het verwekken van een kind, indruischt tegen de physiologische orde in het menschelijk leven. Het voorbij zien van deze orde is zonde tegen het eigen lichaam, c.q. tegen dat van den naaste. Maar hier is het juist, dat de grootste moeilijkheden rijzen. Mogen wij zeggen : „het is ongeoorloofd wat gij doet!" En toch moeten wij artsen het zeggen in zoo vele gezinnen. En ik geloof dat wij het mogen zeggen — en ik geloof ook dat van Christelijke zijde op deze wonde plek in het Gereformeerde familie-leven niet genoeg acht geslagen wordt. Vele menschen van Christelijke levensbeschouwing hebben zichzelf raad geschaft, maar waar hebben ze hun raad vandaan? Het is meestal toch alleen uit de NeoMalthusiaansche geschriften. Maar het meerendeel van het volk weet niets en wil — terecht — ook niets weten van de Neo-Malthusiaansche leer — en krijgen zoo hun kinderen met 'n zucht en 'n klaaglied — en het is er vaak verre van dat de komst van den nieuwen wereldburger als „zegen" wordt opgevat en zoo gevoeld wordt. Dezer dagen kwam een Gereformeerde vrouw, die een groot gezin heeft, op mijn spreekuur; in ernst vroeg zij mij, haar iets te willen geven, om de kortbestaande zwangerschap op te heffen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen