1939 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 6

erger verschijnsel op: haemolyse, het openscheuren van de erythrocyten. zoodat hun inhoud. de haemoglobine, in de bloedbaan van den lijder werd uitgestort en daar aanleiding gaf tot vergiftigings­ verschijnselen en zeer zware storing in de functie van de nieren, die zich tot taak zagen gesteld de vreemde eiwitstoffen weer te verwij­ deren. Een doodelijke afloop was veelal het gevolg. Het is de verdienste van Landsteiner geweest de schijnbaar vol­ komen willekeurigheid in dit gebeuren, waarbij te voren nooit gezegd kon worden of een bloedtransfusie goed dan wel slecht zou afloopen, veranderd te hebben in een eenvoudige wetmatigheid, die aan alle onzekerheid een eind maakte. Hij bepaalde naar de serologische verhoudingen een drietal bloedgroepen en de aanvankelijke meening, dat men bij de agglutinatieverschijnselen te doen had met een zieke­ lijke afwijking, bleek onhoudbaar toen men zag dat het bloed van elk mensch, gezond of ziek, bij één van die groepen kon worden ingedeeld. Reeds enkele jaren later werd door Decastello Sturli een vierde groep er aan toegevoegd en tot op den huidigen dag is het mogelijk gebleven een willekeurig menschelijk individu, wat zijn bloedeigenschappen betreft, in een van deze onder te brengen. Het bleek alras, dat het voor het veroorzaken van een agglutinatie niet noodig was bloed met bloed te vermengen: het was voldoende om serum (dus bloedvloeistof, bevrijd van alle bloedlichaampjes en waaruit bovendien de stolbare bloedvezelstof of fibrine verwijderd was) van den een te voegen bij bloed van een anderen persoon. De ontdekking volgde dat het geheele proces der agglutinatie bestond in een reactie tusschen een bepaalde chemische stof of stoffen, aan­ wezig aan de erythrocyten en zulke, aanwezig in het bloedserum. Al naar mate aan beide kanten één of meer van deze substanties aanwezig zijn of ontbreken is agglutinatie het gevolg of blijft achter­ wege. Voor het verklaren van het bestaan der vier bloedgroepen is het voldoende de aanwezigheid aan te nemen van twee stoffen in de roode bloedlichaampjes, de z.g. agglutinogenen en van twee stoffen in het serum, de z.g. agglutininen. Volgens de in 1926 door de Hygiënische Commissie van den Volkenbond aangenomen en alge­ meen aanvaarde nomenclatuur worden de agglutinogenen genoemd A en B en de agglutininen a (anti-A) en j3 (anti-B). Menging van een bloed met agglutinogeen A met een ander bloed of met een serum die het agglutinine a (anti-A) hebben en evenzoo van B met /3 (anti-B) brengt dus agglutinatie te weeg. Landsteiner ontdekte nu dezen regel, thans de wet van Landsteiner genoemd: In het bloed van den mensch is steeds dat agglutinine aanwezig, dat physiologisch naast het eventueel aanwezige agglutinogeen kan bestaan. Hieruit volgt het bestaan van personen met de navolgende bloedgroepen : ten eerste A, met de physiologische structuur A/3 (naast het agglu­ tinogeen A het niet daarmee reageerende agglutinine (3 (anti-B)); dan B, met de physiologische structuur Ba (naast het agglutinogeen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen