1940 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 25

15 en afdoende kan worden bestreden, een genetische ketterij, die ten volle den naam van kwakzalverij verdient - • ' ) . W i e zich blind staart op den erfelijken aanleg en derhalve voorbijgaat het aandeel, dat de milieufactoren hebben in de ontwikkeling der levende wezens, begaat een ernstige fout. Aan den anderen kant evenwel moet er voor gewaakt worden de factoren, die in de omgeving werken, niet te hoog aan te slaan. M e n mag toch niet vergeten, dat de aanleg de grenzen der mogelijkheden bepaalt, het milieu daarentegen slechts werkt als ,.auslösender M o ment". W a t niet in aanleg als mogelijkheid of potentie aanwezig is kan nooit ofte nimmer tijdens ontwikkeling of in volwassen toestand als kenmerk of eigenschap te voorschijn treden. Reeds sedert lang hebben dan ook de genetici de vraag of de verschillen onder de menschen in hoofdzaak berusten op milieuverschillen of op verschil in aanleg, beantwoord in dezen zin, dat hierbij de aanleg het overheerschende element is. Geldt deze uitspraak in het algemeen, ook op de ontwikkeling der geestelijke eigenschappen is ze toepasselijk. Z o o merkte Honig 3o) jn 2ijn onlangs gehouden diesrede op, dat, hoewel de invloed van het milieu niet te ontkomen is, deze lang zoo groot niet is als die van den erfelijken aanleg. En volgens W a a r denburg '^') is het zeker, dat voor sociaal w a n g e d r a g , criminaliteit en psychopathic de aanleg in sterke mate den doorslag geeft. Het in de tweede plaats genoemde genetische bezwaar geldt dan ook meer de schromelijke overdrijving, die op dit gebied zoo vaak den toon aangeeft. V a n hoeveel belang de erfelijke aanleg ook inderdaad is, de dynamische factoren, d.w.z. factoren, welke in de wisselwerking met het milieu gelegen zijn, mogen evenwel niet uit het oog worden verloren. O p het tweede internationale congres voor psychische hygiëne te Parijs (Juli 1937) heeft Kretschmer •^-) hierop nog eens de aandacht gevestigd. V e l e factoren (als zoodanig noemde hij psychisch reactieve, infectieuse, toxische en endocrine), zoo zei hij, moeten samenwerken, wil bij een erfelijk belaste, m.a.w. een latente, geesteszieke de afwijking manifest worden. ,.Wir haben uns als Kliniker daran gewöhnt auch die Erbkrankheit im Einzelfall nicht mehr unbedingt als ein Fatum anzusehen, dem der Patient unrettbar verfallen ist. Die Heilung der Psychose erfolgt gerade von solchen Nebenfactoren her, von denen wir sie therapeutisch aufrollen können". O.i. is het dan ook onjuist w a n n e e r Bijlmer '•'•''') schrijft, dat door niets de vanzelfsprekendheid van overweging van sterilisatie beter kan w o r d e n aangetoond dan door de studie van de erfelijkheidsleer. Integendeel, deze studie zal ons juist bijzonder huiverig maken dezen ernstigen ingreep toe te passen. 2o. Medische bezwaren. Vooreerst is de sterilisatie, vooral bij de vrouw, niet geheel ongevaarlijk. Een deel der patiënten, zij het dan ook een zeer gering deel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen