1946 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 81

73 te vinden; mij kunnen ze niets bev/ijzen", is zijn antwoord als ik hem, na een aantal arrestaties in de naaste omgeving, nog eens weer tot voorzichtigheid aanspoor. Op 15 Februari 1945 omsingelt de S.D. in den vroegen morgen zijn huis; hij wordt gearresteerd en naar de Willem III Kazerne te Apeldoorn overgebracht. Een verrader had 'zijn naam aan de S.D. opgegeven, in de (ijdele) hoop op deze wijze zelf vrij te komen. Evenmin als de huiszoeking levert zijn verhoor iets op voor de heeren; over zijn ondergrondsche werk tasten zij volkomen in het duister. Ook in de gevangenis blijft hij zichzelf gelijk. Hij is opgewekt, houdt met zijn medegevangenen lange gesprekken over politiek en godsdienst, en .«terkt hen door gebed en bijbellezing. Hier treft hij ook den man die hem verried; deze bekent alles, vraagt en krijgt vergiffenis. Begin Maart wordt hij op transport gesteld naar Amersfoort, en op 8 Maart, als represaille voor een ,.aanslag op Rauter", met 116 anderen bij de Woeste Hoeve gefusilleerd. Niemand in Harderwijk weet hiervan; volgens sommige berichten is hij in Amersfoort, volgens eenige geruchten in Drente. Zoo herdenken wij op 26 Maart nog in stilte zijn verjaardag. Maar als na de bevrijding alle berichten over zijn lot uitblijven, begint bange zorg ons te vervullen, en gaan wij elkaar almeer met bedenkelijke gezichten aanzien. Tot de laatste hoop vervliegt door het bericht, dat de Hollandsche recherchedienst ook hem heeft aangetroffen in het massagraf op de begraafplaats te Uchelen. Onder overgroote belangstelling wordt hij 1 Mei 1945 op de algemeene begraafplaats te Harderwijk ter aarde besteld. Op zijn grafsteen staan de woorden, die hij in zijn zakboekje schreef : ,,Alleen Jezus Christus heeft voor mij de woorden des eeuwigen levens". Op een driedaagsche fourage-fietstocht die wij, vlak voor zijn arrestatie, samen maakten, kwam hij, de geharnaste strijder voor zijn partij en zijn kerk, na een lang gesprek toch tot de slotsom, dat dit alles uiteindelijk maar betrekkelijke Waarde heeft, dat op het sterfbed partij en kerk wegvallen, en het dan slechts aankomt op de persoonlijke verhouding van de ziel tot God. 't Bovenstaand schriftelijk getuigenis is als het ware het logisch gevolg van dit gesprek : de persoonlijke bevestiging van een eerst theoretisch getrokken conclusie. Wij staren hem bedroefd na. maar blijven met groote dankbaarheid denken aan al wat hij voor ons was als collega, als strijder voor Gods Koninkrijk, als vriend. Met weemoed denken wij aan zijn vereenzaamde vrouw en beide zoontjes, die zonder zijn vaderlijken steun en leiding hun weg door het leven zullen moeten gaan Moge God hen troosten, helpen en in alles nabij zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen