1946 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 70

64 ,,wenschelijkheid van de oprichting eener Christelijke Artsen-organisatie" betoogd. Het resultaat van ampele besprekingen en een prae-advies van het Bestuur was, dat op 1 Juni 1929 besloten werd tot een referendum, hetwelk de oprichting van de Medische Sectie, zooals wij die kennen, tengevolge had — doch niet nadat Hekman nog eens gewezen had op de behoefte aan een organisatie der Christelijke artsen, „die er naar zijn overtuiging ook zeker komen zal". Ik zou op dit oogenblik zeker niet onvoorwaardelijk voor het oprichten van een aparte Christelijke artsen-organisatie willen pleiten; maar wel er op willen aandringen, dat de Medische Sectie hechter wordt georganiseerd, zoodat haar bijzondere plaats in het vereenigingsleven beter tot uiting komt, en voorts, dat er middelen worden beraamd om dan ook alle Christelijke artsen aan te trekken, althans Veel meer dan thans het geval is. Speciaal voor de medici geldt m.i., dat onze vereeniging niet mag blijven een zuiver theoretisch reflecteerend gezelschap, maar een organisatie moet worden, die, voor haar deel, ook tracht in te werken op het leven in de maatschappij. De beroepsbelangen werden ook voor de Christen-artsen door de Maatschappij ter bevordering van de Geneeskunst, die eerlang wel weer uit haar asch zal herrijzen, over het algemeen voldoende behartigd; maar de Christen-arts heeft op zijn tijd toch zeker zijn woord te zeggen tot het Nederlandsche Volk, een woord van vermaan, of een woord van voorlichting. Dat mag niet langer aan het particulier initiatief der artsen worden overgelaten, dat soms op tijd doorbreekt, soms echter achterwege blijft, op een oogenblik, dat het zeer gewenscht zou zijn. Daartoe moeten alle Christelijke artsen in organisatorisch verband worden gebracht, hoe dan ook; op de ledenlijst van 1943 figureeren onder de 226 leden 130 artsen. Van de 6 a 8000 artsen, die er in ons land zijn, moet toch een veel grooter percentage dan \}/^—2 positief protestantsch-christelijk zijn. Zeker was het ook met het doel hen nader bijeen te brengen, dat Hekman in 1939 pleitte voor de oprichting van een ProtestantschChristelijk artsenblad. Hoewel ook ik toen aan de levensvatbaarheid daarvan twijfelde, ^ een twijfel, die bij het gering aantal artsenleden onzer vereeniging ook thans nog gerechtvaardigd schijnt — blijft deze kwestie onze aandacht vragen. Zij zal m.i. slechts bevredigend kunnen worden opgelost tegelijk met die van een Christelijke artsenorganisatie. Het is misschien toch wel jammer, dat Hekman's initiatief van 1928, dat getuigde van een vooruitzienden bhk en een helder besef van de behoeften van onzen tijd, zich niet heeft kunnen doorzetten. Hoeveel verder zouden wij thans waarschijnlijk dan reeds zijn geweest !

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen