1946 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 82

ATOMAIRE ENERGIE door G. J. S I Z O O en C. C. J O N K E R t ) .

D e meest g a n g b a r e methoden der energiewinning ten dienste van industriëele en economische doeleinden maken gebruik van het verbrandingsproces, d.w.z. van de chemische verbinding van daartoe geschikte stoffen (b.v. steenkool) met zuurstof. D e chemische energie van de brandstof ten opzichte van zuurstof komt daarbij als w a r m t e vrij en deze w a r m t e kan op h a a r beurt, zij het ook niet ten volle, worden omgezet in mechanisch of electrisch arbeidsvermogen. Niet zoo verbreid, maar, w a a r de omstandigheden daarvoor gunstig zijn (b.v. Z w i t s e r l a n d ) niettemin van groot belang, is de energiewinning uit de ,.waterkracht", waarbij het arbeidsvermogen van stroomend (vallend) w a t e r omgezet wordt in clectrische energie. V r a a g t men n a a r de herkomst der energie, dan komt men, zoowel bij de genoemde als bij andere vormen van energiewinning, tot het besluit, dat deze in laatste instantie gezocht moet w o r d e n in de zon. H e t is immers de zonnewarmte, die verantwoordelijk is voor de vorming der steenkoollagen, evenzeer als voor de circulatie van het w a t e r op aarde (verdamping, regenval, rivieren). D e vraag, op welke wijze de zon in staat gesteld w o r d t voortdurend energie uit te stralen, heeft dan ook reeds van ouds de belangstelling der natuurkundigen gehad. H e t is interessant, dat de verklaring, die men in de laatste jaren als de meest plausibele hiervoor meent te moeten a a n v a a r d e n , op dezelfde principes berust als de jongste methoden der energiewinning, die t h a n s zoozeer in het centrum der belangstelling staan. Deze vorm van energieproductie, die op de aarde pas in den allerjongsten tijd ten koste van enorme inspanning w e r d verwezenlijkt, maar in de zon wellicht reeds van oudsher door de natuur w e r d gerealiseerd, berust op de vorming van nieuwe atomen, integenstelling met de chemische energiewinning ( v e r b r a n d i n g ) , die op de vorming van nieuwe moleculen berust. Hierdoor is de gebruikelijke term ,,atoomenergie" of ,,atomaire energie" dan ook gerechtvaardigd, hoewel de term ,.kernenergie" of ,,nucleaire energie" den stand van zaken juister zou weergeven, aangezien de zetel der bedoelde energie met name in de atoomkern (nucleus) moet worden gezocht. ^) Dit artikel is een samensmelting van de voordrachten op 15 resp. 12 December 1945 door ieder der schrijvers afzonderlijk te Amsterdam, resp. Rotterdam gehouden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen