Oorlog en vrede - pagina 11

MIJNE HEEREN DIRECTEUREN, CURATOREN, PROFESSOREN, DOCTOREN, STUDENTEN, EN VOORTS GIJ ALLEN, DIE VAN WAT NAAM OF RANG OOK HERWAARTS OPKWAAMT, OM DEZE PLECHTIGHEID MET UWE TEGENWOORDIGHEID TE VEREEREN, ZEER GEACHTE EN ZEER 6EWENSCHTE TOEHOORDERS EN TOEHOORDERESSEN,

Op den 20en Juni van dit jaar stierf B e r t h a v o n S u t t n e r , eene merkwaardige en talentvolle vrouw. In apodictischen vorm had zij haar laatste beschikkingen op schrift gesteld: bloemen mochten op haar graf niet worden gestrooid, geen krans mocht de baar dekken, gebed en sacrament werden gebannen. In de urnen-hal van Gotha moest de asch worden bijgezet. „Ik sterf, zooals ik geleefd heb, als eene overtuigde vrij denkster. Nooit heb ik geloof gehuicheld en ook na mijn dood wil ik geen huichelarij." Aan een hoog ideaal heeft de schrijfster van dit koude codicil met geestdrift haar leven gewijd. Omstanders berichten, dat z|j met stervende lippen herhaalde de roepstem, die te voren reeds zoo velen had aangegrepen: „Die Waffen nieder! sag 's vielen — vielen", i) Bij haar sterven duidde alles er op dat deze „Beecher-Stowe ') Voor verschillende bijzonderheden zie men het Bertha von Suttner Gedenknummer, dat als nummer zeven, 1914, van Die Fredenswarte verscheen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen