Sanherib, koning van Assyrië (705-681 v. C.) - pagina 43

39 kent op treffende wijze de situatie, wanneer hij den Assyrischen koning aldus aanspreekt ""): „Zij veracht u, zij bespot u, de jonkvrouw, dochter van Sion; achter u schudt zij het hoofd, de dochter Jeruz'lems. Wien hebt ge gesmaad en gehoond, tegen wien uwe stem verheven, en uw oog omhoog gericht? T o t den Heilige Isrels!"

En in naam van den „Heilige Israels" ontvangt Hizkia ten slotte de verzekering ^^''): Hij zal deez' stad niet binnenkomen, geen pijl daarin schieten; Hij zal tegen haar geen schild verheffen, geen wal doen rijzen; door den weg, dien hij kwam, keert hij weer en hij komt deze stad niet in, en 'k zal deez' stad ten schild zijn tot haar redding, om mijnentwil en om Davids mijns knechts wil.

Als we hier een trek mogen ontleenen aan het Egyptische verhaal, dat ons door Herodotus is overgeleverd ^^^), dan heeft Sanherib het ten slotte gewaagd met een onbedwongen Jeruzalem in den rug naar de Egyptische grens te trekken. Maar tot een slag tegen Tirhaka is het niet gekomen. De expeditie van het jaar 701 is geëindigd met de catastrophe, die ons in de Heilige Schrift aldus is geteekend : „ Het geschiedde in dien nacht, dat de engel des Heeren uitging, en sloeg er in het leger van Assur 185000^^^). Toen men des morgens vroeg opstond, — zie, daar waren het allen doode lichamen". Men mag aan-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen